Φτάσαμε ξανά, λίγα ημερονύκτια πριν από τη 47η επέτειο της πιο μαύρης επετείου της σύγχρονης ιστορίας του νησιού μας, της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Αν ζούσαμε σε μια φυσιολογική κοινωνία, θα έπρεπε να αναμένει κανείς τον λαό της πατρίδας μας, ενωμένο στους δρόμους, έτοιμο για αγώνα, και ένα νησί που θα σείεται από τις κραυγές που αποζητούν απεγνωσμένα Απελευθέρωση.
Αντιθέτως όμως, η εικόνα των κυπριακών γηπέδων για ακόμα μια φορά έρχεται ως γροθιά στο στομάχι μας, για να μας υπενθυμίσει ότι ζούμε ακόμα στο νησί όπου η δομική αλλαγή που απαιτείται εδώ και δεκαετίες, ούτως ώστε να αγωνιστούμε για Απελευθέρωση και της τελευταίας πέτρας του, είναι ακόμα μακριά. Η αφορμή με την οποία φτάσαμε ξανά σ’ αυτή τη λυπηρή διαπίστωση, είναι το εμετικό πανό που ανέβασαν κάποιοι ανιστόρητοι γκεμπελίσκοι, μερικές μέρες πριν, σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Συγκεκριμένα, οπαδοί της «Ομόνοιας», ανέβασαν πανό που αναφέρει ρητά «Το χώμα που προδώσατε, ποτέ μας δεν ξεχνάμε», προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να ενοχλήσουν τους οπαδούς της «Ανόρθωσης».
Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι βαθύτερο και αφορά την κρίση που επικρατεί στις μέρες μας σχετικά με την Παιδεία, που αντικατοπτρίζεται πλήρως στην κρίση των αξιών που αντιμετωπίζουμε. Γενικευμένη ρίζα του προβλήματος αυτού αποτελεί η μη ελληνοκεντρική παιδεία που λαμβάνουν οι νέοι στις μέρες μας. Είναι τόσα πολλά τα ερεθίσματα που μπορεί να λάβει κάποιος σήμερα, που το σύστημα παιδείας θα έπρεπε να βρίσκει συνεχώς νέους τρόπους για ορθή καλλιέργεια των νέων Ελλήνων του τόπου μας. Εκ διαμέτρου αντίθετη όμως, είναι η στάση του, αφού με τις συνεχείς εκπτώσεις που εφαρμόζει στα εθνικά ζητήματα, αφήνει άπλετο χώρο στα κομματικά σύνολα, να επηρεάζουν λανθασμένα τη νεολαία και να ασκούν ανεμπόδιστα πλύση εγκεφάλου σε αυτή, με τα αποτελέσματα να είναι εμφανή.
Η συγκεκριμένη ομάδα, που αρέσκεται να φημίζεται για τις «λαϊκές» ρίζες της, μόνο λαϊκή οργάνωση δεν θυμίζει, καθώς από ιδρύσεώς της, ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του, αποδεδειγμένα, αντιλαϊκού και διεφθαρμένου κόμματος του ΑΚΕΛ. Σε καμία των περιπτώσεων, δεν περιμέναμε λοιπόν τίποτα καλύτερο από τα κομματικοποιημένα ανδρείκελα, που φερεφωνούν την προπαγάνδα που έμαθαν σε κομματικές κατασκηνώσεις. Κανείς δεν ξεχνά ούτε το «οι εθνικές γιορτές μας αηδιάζουν», ούτε τα καψίματα Ελληνικών σημαιών στο πέταλό τους. Ούτως ή άλλως, σε αυτούς η απάντηση έχει επέλθει εδώ και χρόνια από το στόμα του τότε διοικητή του 336 Τάγματος Πεζικού που έδρευε τότε στην Αμμόχωστο, Στρατηγού Δημήτρη Αλευρομάγειρου, που ανέφερε συγκεκριμένα ότι «εφόσον η Αμμόχωστος δεν είχε το κύριο βάρος της αποβάσεως, διατάχθηκαν μερικές μονάδες της Αμμοχώστου να κινηθούν προς τη Λευκωσία ως εφεδρεία του ΓΕΕΦ».
Δεν μπορούμε όμως, παρά να απαιτήσουμε από τον ελληνικό κυπριακό λαό, από τον κόσμο που γνωρίζουμε ότι πονά τα χώματά του, από τους ελεύθερα σκεπτόμενους πολίτες του νησιού μας, να περιθωριοποιήσουν απόψεις, που έχουν ως μόνο στόχο να σπείρουν τη διχόνοια και απενοχοποιούν την Τουρκία για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στο νησί μας.
Ο μοναδικός υπαίτιος της εισβολής στην Κύπρο είναι η Τουρκία και οποιοσδήποτε προσπαθεί να δημιουργήσει παραπετάσματα καπνού, με στόχο να προωθήσει κρυφές κομματικές ατζέντες, ενεργεί μονάχα υπέρ της Τουρκίας και των αχυρανθρώπων της στην Κύπρο. Επομένως, καλούμαστε εμείς, η νέα γενιά να ενημερωθούμε ορθά για το εθνικό πρόβλημα του τόπου μας και με τη σειρά μας, να ενημερώσουμε για την πραγματική ροή της ιστορίας μας. Μόνο με τον αυτόνομο ελεύθερο τρόπο σκέψης, είναι δυνατό να επέλθει η αλλαγή πορείας που ζητούμε εδώ και χρόνια, ούτως ώστε να σταματήσουμε τη διασπορά της διχόνοιας και να αγωνιστούμε πραγματικά για την Απελευθέρωση της πατρίδας μας, ως ένας λαός.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
