Στις 24 Απριλίου 1915, μια βάναυση, άνιση και ατελείωτη γενοκτονία ξεκίνησε κατά των Αρμενίων που ζούσαν κάτω από τον oθωμανικό ζυγό. Με τις διαταγές του Υπουργού Εσωτερικών, Ταλάατ Πασά, το Κίνημα των Νεοτούρκων ξεκίνησε να σφάζει ανελέητα, συνεχίζοντας το έργο που είχε ήδη ξεκινήσει από πριν ο Σουλτάνος, της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Αβδούλ Χαμίτ Β’, στα τέλη του 19ου αιώνα. Την εποχή του Σουλτανάτου του Αβδούλ Χαμίτ Β’ σφαγιάστηκαν 300 χιλιάδες Αρμένιοι καθώς και άλλοι Χριστιανικοί πληθυσμοί.
Ήδη από το 1908, όταν ανέβηκαν στην εξουσία οι Νεότουρκοι, ξεκίνησαν τους πρώτους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Την 24η Απριλίου κάθε έτους τιμάται η μνήμη του ενάμιση εκατομμυρίου Αρμενίων που πέθαναν. Καθιερώθηκε η ημέρα αυτή, διότι στις 24 Απριλίου 1915, περίπου 250 Αρμένιοι διανοούμενοι της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκατοντάδες άλλοι Αρμένιοι κάτοικοι απαγχονίστηκαν. Αυτή η μέρα έμεινε γνωστή ως μέρα έναρξης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Αυτή ήταν η πρώτη Γενοκτονία του 20ου αιώνα.
Η Γενοκτονία των Αρμενίων, τελείωσε το 1918. Ο αριθμός των σφαγιασθέντων έφτασε το ενάμιση εκατομμύριο ανθρώπους. Πολλά παιδιά Αρμενίων απήχθησαν και τα προσυλήτισαν στο Ισλάμ. Το λεγόμενο παιδομάζωμα, ήταν μία πολύ γνωστή τακτική των Τούρκων, η οποία εφαρμόστηκε και σε πολλές άλλες περιπτώσεις από τις αρχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πολλές Αρμένισες γυναίκες, κατά την περίοδο αυτή, τις πήραν οι Οθωμανοί, τις βίασαν και τις ενέταξαν σε χαρέμια ή χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες στα σπίτια των Αρμενίων, τα οποία έκλεψε από αυτούς η Τουρκική Κυβέρνηση.
Η Γενοκτονία αυτή έχει αναγνωρισθεί επίσημα από 41 χώρες, κράτη-μέλη του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Κύπρου, ενώ δεν έχει αναγνωρισθεί ακόμη από την Τουρκία. Η Τουρκία παραμένει ατιμώρητη από τη Διεθνή Κοινότητα για αυτές τις βιαιότητες, όπως ατιμώρητη παρέμεινε και για άλλα εγκλήματα που διέπραξε. Οι Γενοκτονίες στον Πόντο, την Αρμενία, την Κύπρο αλλά και πιο πρόσφατα στους Κούρδους δεν έχουν ξεχαστεί αλλά ούτε πρόκειται να ξεχαστούν, γιατί αν ξεχαστούν κάποια στιγμή θα βρεθεί κάποιο άλλο θύμα. Η Τουρκία αποτελεί ένα κράτος, του οποίου τα θεμέλια είναι κτισμένα με το αίμα των δικών μας παππούδων, με το αίμα των αμάχων, των μικρών παιδιών και των γυναικών μας. Αν τους λησμονήσουμε αυτούς, ο επόμενος μπορεί να είσαι εσύ, και αν δεν είσαι εσύ θα είναι κάποιος άλλος για τον οποίο νοιάζεσαι.
Για αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους, εμείς, ως Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης, αλλά κυρίως ως νέοι που πιστεύουν στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, τιμάμε τα θύματα της Γενοκτονίας που τόσο άδικα χάθηκαν και καταδικάζουμε την Τουρκία για τα εγκλήματα της. Επίσης, καταδικάζουμε και την Διεθνή Κοινότητα που με τους ποντιοπιλατισμούς και την συνεχιζόμενη ουδέτερη στάση της, καταδίκασε με γλυκανάλατο τρόπο την Γενοκτονία και άφησε την Τουρκία ατιμώρητη για ακόμα μια φορά.
