Το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η κηδεία του πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή του 1974, Ανθυπολοχαγού της 33ης Μοίρας Καταδρομών, Κώστα Χριστοφίδη, στον Ιερό Ναό Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στον Άγιο Αθανάσιο Λεμεσού.
Τη δεύτερη ημέρα της εισβολής, η 33η μοίρα Καταδρομών υπερασπιζόταν τα υψώματα του Πενταδακτύλου και στόχος της ήταν η κατάληψη του υψώματος Πετρομούθια, στη διάβαση Αγύρτας και προ του κάστρου Αγίου Ιλαρίωνος. Ενόσω η επιχείρηση βρισκόταν σε εξέλιξη και δεν κατέφθανε βοήθεια, όπως προέβλεπε το σχέδιο, ο Χριστοφίδης δέχθηκε σφαίρες στο στήθος στην προσπάθειά του για απαγκίστρωση των συμπολεμιστών του. Έπεσε νεκρός, αλλά η μεταφορά του από τους υπόλοιπους άντρες δεν ήταν δυνατή, αφού δέχονταν ακατάπαυστα πυρά από τους Τούρκους. Η σορός του αγνοείτο μέχρι το 2017, όταν βρέθηκε σε ομαδικό τάφο στην περιοχή μεταξύ Αγίου Ιλαρίωνα και Πέλλα Πάις. Η ταυτοποίηση των λειψάνων του ήρωα, έγινε τον Ιανουάριο του 2020. Στον ίδιο τάφο ανευρέθηκαν τα οστά του Διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών Ταγματάρχη Γεώργιου Κατσάνη, του Καταδρομέα Γεώργιου Σάββα, του Καταδρομέα Ανδρέα Π. Ιωνά, του Καταδρομέα Θεοτόκη Ορφανού και των Εφέδρων Στρατιωτών Πεζικού Σταύρου Σταύρου, Καράντωνα Παναγιώτη και Γρηγόριου Μιχαήλ.
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Υπουργός Άμυνας Χαράλαμπος Πετρίδης, στον οποίο μίλησε για «απελευθέρωση και επανένωση» της Κύπρου, έτσι ώστε «να μπορέσει ο κυπριακός ελληνισμός να ζει ειρηνικά και αρμονικά στη γη των προγόνων του», με μια «δίκαιη και έντιμη λύση στο Κυπριακό». Διερωτόμαστε όμως για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί αυτό να επιτευχθεί, αφού με την ομοσπονδία, την οποία ο κ. Πετρίδης κατάφερε περίτεχνα να αφαιρέσει από τα λεγόμενά του, δεν μπορούν να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους λόγω της πληθυσμιακής υπεροχής που προβλέπεται ότι θα υπάρχει σε κάθε συνιστόν κρατίδιο. Επίσης, εφόσον με τη λύση που προωθείται από την κυβέρνηση θα εξασφαλίζεται, όπως αναφέρεται, η ειρήνη στο νησί, πώς εξηγείται η πρόνοια για προσωρινή παραμονή του τουρκικού στρατού, η οποία αδιαμφισβήτητα θα μετατραπεί μεταγενέστερα σε μόνιμη; Πώς τελικά θα συμβιώνουμε αρμονικά αφ’ ης στιγμής που η ρατσιστική ομοσπονδιακή λύση εντείνει τις αντιθέσεις, διαχωρίζοντας τον πληθυσμό σε δύο κοινότητες, βάσει θρησκευτικών, φυλετικών και εθνολογικών κριτηρίων και ταυτόχρονα αδικεί τους Έλληνες της Κύπρου, οι οποίοι αποτελούν και την πλειοψηφία;
Στην κηδεία ενός Έλληνα Κύπριου, που έπεσε μαχόμενος ενάντια στον τουρκικό Αττίλα, θυσιάζοντας τη ζωή του για την πατρίδα του, ο κ. Πετρίδης θεώρησε πρέπον να υποδείξει την «ανάγκη» για ομοσπονδία. Τη στιγμή εκείνη που ξεστόμιζε τα λόγια αυτά, μπροστά του βρισκόταν το φέρετρο με ό,τι απέμεινε από τη σορό ενός ήρωα. Αλήθεια, είναι δίκαιο για τους νεκρούς, τους αγνοούμενους και για τους πρόσφυγες να ξεπουλούν τον τόπο τους οι ίδιοι οι συμπατριώτες τους; Διερωτόμαστε πώς μπορούν να υποστηρίζουν μια λύση που ατιμώνει την ιστορία και τα πάθη τους και εξυπηρετεί τον ίδιο τον εχθρό που εισέβαλε, λεηλάτησε, σκότωσε και βίασε και που θέλει την τουρκοποίηση και προσάρτηση ολόκληρης της Κύπρου στην Τουρκία. Ως Έλληνες της Κύπρου, δεν θα επιτρέψουμε την αθώωση της Τουρκίας. Δεν θα επιτρέψουμε τον αφανισμό του Ελληνισμού στην Κύπρο, αλλά θα αγωνιστούμε με φάρο τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας, μέχρι την τελική δικαίωση.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
