Η γεωπολιτική σημασία του Καστελλορίζου και της «επήρειάς» του είναι τεράστια. Αρκετοί είναι αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται γιατί είναι τόσο σημαντικό νησί για τα εθνικά μας συμφέροντα λόγω του μικρού του μεγέθους. Ο κύριος λόγος είναι ότι το σύμπλεγμα αυτών των νησιών, δίνει τη δυνατότητα, βάσει της σύμβασης για τη Θάλασσα, UNCLOS του 1982, στην ΑΟΖ της Ελλάδας να εφάπτεται με την ΑΟΖ της Κύπρου. Χωρίς το Καστελλόριζο, η ελληνική ΑΟΖ δεν μπορεί να οριοθετηθεί με την κυπριακή και θα αποκόπτεται η ενεργειακή σύνδεση μεταξύ της Μητροπολιτικής Ελλάδας με το μαρτυρικό νησί μας.
Το τουρκικό επιχείρημα για το Καστελλόριζο, ως συνήθως, είναι ανεκδιήγητο. Η Τουρκία μέσα από την γνώριμη αυταρχική της προσέγγιση ως προς την ερμηνεία της πραγματικότητας σύμφωνα με τα συμφέροντά της, ισχυρίζεται ότι το Καστελλόριζο και το νησιωτικό του σύμπλεγμα δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα και κατ’ επέκταση, δεν επηρεάζουν τους όρους προσδιορισμού της ελληνικής και τουρκικής ΑΟΖ. Έτσι, περιορίζεται η ελληνική ΑΟΖ και βέβαια τα ελληνικά δικαιώματα στα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης. Ουσιαστικά, επιδιώκει και εκεί, όπως και στο Αιγαίο, τη συνεκμετάλλευση, αγνοώντας τις όποιες υποχρεώσεις έχει, που απορρέουν από τους κανονισμούς των Διεθνών Οργανισμών στους οποίους είναι μέλος και των Συμβάσεων που αποτελούν εθιμικό δίκαιο. Επιχείρημα που αποδεικνύει την παραλογία του ισχυρισμού της Τουρκίας, είναι το γεγονός ότι η Γαλλία διεκδικεί ΑΟΖ στον Ειρηνικό και τον Αρκτικό Ωκεανό, λόγω μικρών νησιών που διαθέτει εκεί και παρά το γεγονός ότι βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την ηπειρωτική χώρα.
Η Τουρκία, συνοδεύει πάντα τις στρατιωτικές της ενέργειες μ’ ένα «αφήγημα νομιμοποίησης», το οποίο συνήθως οι Δυτικοί «σύμμαχοι» ακούν με ευχαρίστηση και ανακούφιση, αιτιολογώντας έτσι τη σταθερά παθητική τους στάση απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις. Ήδη έχει προσπαθήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα με το τουρκολιβυκό σύμφωνο, τα οποία περιμένει στη συνέχεια να «νομιμοποιήσει», όπως έπραξε και στην περίπτωση της Κύπρου με την εισβολή του 1974 και την συνεχιζόμενη κατοχή. Μόνο η έμπρακτη αμφισβήτηση των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας και η παρεμπόδισή της να υλοποιήσει ό,τι διεκδικεί παρανόμως και παραλόγως σε βάρος της Ελλάδας, μπορεί να ανατρέψει αυτή την πολύ δυσμενή κατάσταση και κυρίως την εξέλιξη που είναι πιθανόν να έρθει, αν δεν λάβουμε τα μέτρα μας ως Ελληνισμός.
Είναι, πλέον, φανερή η στρατηγική που ακολουθεί η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Με την επίδειξη ισχύος, εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις για να βρεθεί σε ισχυρότερη διπλωματική θέση, επειδή ακριβώς εμείς της το επιτρέπουμε. Όσο εμείς δεν πράττουμε ορθά και δίνουμε την εντύπωση πως ό,τι και να κάνει η Τουρκία θα είναι χωρίς κόστος γι’ αυτήν, θα εκμεταλλεύεται την οποιαδήποτε ευκαιρία για να μας σύρει σε διαπραγμάτευση με σκοπό να υλοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της. Κι ύστερα από αυτά που θα καταφέρει να υλοποιήσει, να τα θεωρήσει «δεδομένα», για να δημιουργήσει στη συνέχεια περαιτέρω τετελεσμένα εις βάρος μας. Όλα αυτά πραγματοποιούνται εξαιτίας των λανθασμένων μηνυμάτων που στείλαμε προς την Τουρκία, καθώς δεν λάβαμε τα κατάλληλα μέτρα για να την αποτρέψουμε.
Το Καστελλόριζο, ως νησί το οποίο κατοικείται, έχει με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δικαίωμα τόσο σε υφαλοκρηπίδα, όσο και σε ΑΟΖ, ασχέτως του μεγέθους του. Το γεγονός ότι το νησί έχει μικρή έκταση δεν συνεπάγεται ότι δεν έχει δικαιώματα. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν μπορεί να ερμηνεύεται, ούτε να εφαρμόζεται κατά το δοκούν. Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες που θα έπρεπε να εφαρμόζονται από όλους. Η προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλλει την, ούτως ή άλλως, αίολη και παράνομη άποψή της και μάλιστα με τον προκλητικό τρόπο που έχει επιλέξει, απλώς την εκθέτει διεθνώς. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή η εγκατάλειψη παγίων θέσεων της Ελλάδας και η σιωπηρή αποδοχή της περί συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων του Αιγαίου και της Κύπρου, υπό το καθεστώς απειλών. Σε καμιά περίπτωση, η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να αποφασίσει καμιά συνεκμετάλλευση σε περιοχές που ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
