Στα απομνημονεύματα του για τον Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α, ο Αρχηγός Διγενής αναφέρει: «..Την 23ην Νοεμβρίου 1955 έλαβε χώραν και η ενέδρα επί της οδού Κυπερούντας – Χανδριών (Β. Κυπερούντας). Ταύτην διηύθυνα προσωπικώς δια της αντάρτικης ομάδος Πιτσιλιάς και ήτο η πρώτη καλώς οργανωμένη επιχείρησις αντάρτικης ομάδος. Η ενέδρα εγένετο την 15ην ώραν, εν πλήρει ημέρα, κάθ’ όσον λόγω της γενικής εξορμήσεως της Οργανώσεως, οι Άγγλοι, τρομοκρατηθέντες, δεν εκινούντο εις την ύπαιθρον κατά την νύκτα. Το εν τούτων, βληθέν δια πυρών μας, κατέπεσεν εντός κρημνού, με δύο νεκρούς και δύο τραυματίας και περισυνελέξαμεν δύο αυτόματα. Το έτερον αυτοκίνητον κατόρθωσε να διαφύγη προς Αγρόν, των ανδρών του προστατευθέντων υπό πυργίσκου του».

Μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια ενέδρας στη θέση «Πέυκος», τη νύκτα της 20ης Νοεμβρίου 1955, ο Αρχηγός Διγενής άλλαξε την ημέρα και την ώρα της επίθεσης. Στις 23 Νοεμβρίου, ώρα 15:00 στη θέση «Πεύκος», στο δρόμο Κυπερούντας – Χαντριών πραγματοποιήθηκε η επίθεση. Η συμμετοχή του Διγενή στην επίθεση είχε τόσο ψυχολογική, όσο και εκπαιδευτική επίδραση στους αντάρτες της Ε.Ο.Κ.Α. Για να τους ανυψώσει το ηθικό, ο Αρχηγός μίλησε στους αντάρτες, περιγράφοντας τους την πραγματικότητα που θα αντίκριζαν: «Όταν βγαίνετε στην ενέδρα, δεν πρέπει να σκέφτεστε ούτε οικογένεια ούτε παιδιά, παρά μόνον ότι βγήκατε στον αγώνα για την ελευθερία μας» ήταν χαρακτηριστικά τα λόγια του, που σημάδεψαν τους αγωνιστές που έλαβαν μέρος στη μάχη.

Κατά τη διάρκεια της ενέδρας, το πρώτο αγγλικό όχημα είχε πέσει στον γκρεμό. Από το δεύτερο όχημα, ένας Άγγλος στρατιώτης προσπάθησε να πυροβολήσει κατά τη διάρκεια της φυγής τους. Όταν τον είδε ο Διγενής, σηκώθηκε όρθιος και ακάλυπτος ξεκίνησε να πυροβολεί προς τον Άγγλο αναγκάζοντας τον έτσι να κλείσει το παράθυρο, ενώ το αυτοκίνητο απομακρυνόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Οι αντάρτες βλέποντας την τόλμη του Αρχηγού Διγενή σηκώθηκαν και άρχισαν να ρίχνουν προς το αγγλικό αυτοκίνητο που έφευγε. Μετά το τέλος της επιχείρησης, πήγαν προς το βουνό και όταν σκοτείνιασε ξεκίνησαν για τα Σπήλια. Έπειτα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Η πρώτη πήγε στο αρχηγείο, η δεύτερη στο παρατηρητήριο και η τρίτη στο αναπαυτήριο. Από την επίθεση η Ε.Ο.Κ.Α. δεν υπέστη καμιά απώλεια. Στο σημείο που έγινε η μάχη στήθηκε μνημείο προς τιμήν των ανταρτών που αγωνίστηκαν.