Ο Μάρκος Δράκος γεννήθηκε στη Λευκωσία, στις 24 Σεπτεμβρίου 1932. Ο πατέρας του καταγόταν από τον Καλοπαναγιώτη και η μητέρα του από τη Βατυλή. Φοίτησε στα σχολεία Καλοπαναγιώτη, Βατυλής και Λεύκας, ενώ το 1949 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ με βαθμό άριστα. Το 1952, με την ίδρυση της Παγκύπριας Εθνικής Οργάνωσης Νέων, εκλέχθηκε γραμματέας της Επιτροπής Λευκωσίας και εργαζόταν αθόρυβα για τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. Μέσω της Π.Ε.Ο.Ν, συνέβαλε στην ανάπτυξη των εθνικών και χριστιανικών ιδεολογιών μεταξύ των νέων. Το 1953, κατά τη στέψη της Βασίλισσας Ελισάβετ, ήταν επικεφαλής διαδηλώσεων στη Λευκωσία και μαζί με άλλους νέους προκάλεσε διακοπή ρεύματος κατά τη διάρκεια της δεξίωσης του Κυβερνήτη.
Ο Μάρκος Δράκος εντάχθηκε στον Αγώνα με την έναρξή του και ηγήθηκε το βράδυ της 1ης Απριλίου της ομάδας «Αστραπή», που ήταν υπεύθυνη για την ανατίναξη του σταθμού της Κυπριακής Ραδιοφωνίας ο οποίος καταστράφηκε ολοσχερώς. Στις 30 Ιουνίου 1955 συνελήφθη και στις 15 Ιουλίου οδηγήθηκε στις Κεντρικές Φυλακές, με βάση τον νέο νόμο της προσωποκράτησης που έθεσαν σε ισχύ οι αποικιοκράτες. Στις 3 Σεπτεμβρίου, μεταφέρθηκε μαζί με άλλους 80 συγκρατούμενούς του στο Φρούριο της Κερύνειας, από όπου δραπέτευσε στις 24 Σεπτεμβρίου.
Η αντάρτικη ζωή του ήρωα αγωνιστή συνεχίστηκε στα βουνά του Κύκκου, όπου έδρασε με το ψευδώνυμο «Λυκούργος» και ήταν αρχηγός στην πρώτη αντάρτικη ομάδα της περιοχής με την επωνυμία «Ουρανός». Η δράση της ομάδας του κορυφώθηκε από τις 18 Νοεμβρίου 1955 και μετά, όταν η Ε.Ο.Κ.Α κήρυξε την κύρια εξόρμηση με τον κωδικό «Προς τη Νίκη», η οποία περιλάμβανε ενέδρες και ένοπλες επιθέσεις εναντίον των αγγλικών στρατευμάτων. Ακολούθησε πλήθος από ενέδρες, οι οποίες έθεσαν την ομάδα του Μάρκου Δράκου ως τρόμο και φόβο της περιοχής. Σε μια από τις ενέδρες στο Μερσινάκι, έπεσε νεκρός ο Χαράλαμπος Μούσκος και συνελήφθησαν οι Ανδρέας Ζάκος και Χαρίλαος Μιχαήλ. Ο Μάρκος Δράκος διέφυγε τραυματισμένος.
Ο μεγάλος αυτός ήρωας άφησε την τελευταία του πνοή στο πεδίο της μάχης, στις 18 Ιανουαρίου 1957. Μετά από προδοσία, αναγκάστηκε με την ομάδα του να εγκαταλείψουν, στις 15 με 16 του ίδιου μήνα το κρησφύγετό τους και να καταφύγουν στην περιοχή Σολέας. Τη νύχτα της 18ης Ιανουαρίου και ως επικεφαλής της ομάδας του, προσπαθούσε να διασπάσει τον κλοιό των Άγγλων, πέφτοντας σε ενέδρα. Η κακοκαιρία και συγκεκριμένα η λάμψη μιας αστραπής, έμελλε να είναι αυτή που θα αποκαλύψει το σημείο στο οποίο βρισκόταν ο ήρωάς μας, με αποτέλεσμα να αλληλοπυροβοληθεί με έναν Άγγλο στρατιώτη και να πέσουν και οι δύο νεκροί στο έδαφος.
«Στο αντάρτικο, ο Μάρκος Δράκος ήταν η ψυχή της οργάνωσης. Κατόρθωνε στις πλείστες των περιπτώσεων, με διάφορα τεχνάσματα να διαφεύγει από τον κλοιό το Άγγλων και να γλυτώνει τη σύλληψη. Αψηφούσε κάθε κίνδυνο, ενώ κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, δεν πτοήθηκε ούτε από τα βασανιστήρια, αλλά ούτε και από τις κακουχίες. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες μορφές του αγώνα. Εμείς με τη σειρά μας, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να τιμούμε τη μνήμη των ηρώων μας και να συνεχίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο τον αγώνα που ξεκίνησαν. Το όραμα της Ελευθερίας και της Ένωσης της Κύπρου μας με την μητέρα Ελλάδα πρέπει να πραγματοποιηθεί, ούτως ώστε ο πόθος τους να εκπληρωθεί, οι θυσίες τους να καρποφορήσουν και η ψυχή τους επιτέλους να αναπαυθεί».
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
