Δυόμιση χιλιάδες και πλέον χρόνια στάθηκαν αγέρωχες οι έξι αδελφές στην Ακρόπολη, ενώ κατά την αρχαιότητα κοσμούσαν το Ερεχθείο. Σεισμοί και καταποντισμοί δεν τις πτόησαν, αγέρωχες εκεί να είναι οι θύμησες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Μέχρι που τον 19ο αιώνα, ο Λόρδος Έλγιν, Βρετανός πρεσβευτής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, απήγαγε την μια. Και τότε «ακουγόταν το κλάμα μέσα στην νύχτα των άλλων πέντε». Και όμως, έχει ελπίδα τούτος ο τόπος, καθώς τον Ιούνιο του 2014, με ένα αλλιώτικο, συμβολικό και ταυτόχρονα υψηλής συναισθηματικής αξίας τρόπο, έξι σύγχρονες Καρυάτιδες μπήκαν στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, ώστε να συναντήσουν την κλεμμένη «αδελφή τους».
Η Ελληνίδα σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου, που έλαβε την πρωτοβουλία και έξι άλλες Ελληνίδες, ταξίδεψαν αεροπορικώς φορώντας τους χιτώνες και την αρχαιοελληνική τους ενδυμασία ως άλλες Καρυάτιδες, καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους μέχρι το Βρετανικό Μουσείο. Με την είσοδό τους στο μουσείο και μέσα στην απόλυτη σιωπή τους, πραγματοποίησαν μια βόλτα στην αίθουσα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα και στη συνέχεια άρχισαν να αναζητούν μέσα στο Βρετανικό Μουσείο τη χαμένη Καρυάτιδα. Οι εκεί υπεύθυνοι του Βρετανικού Μουσείου στην αρχή είχαν αντιδράσει, ωστόσο στη συνέχεια βοήθησαν να βρουν την Καρυάτιδα, οδηγώντας τες σε αυτή.
Παράλληλα, μια μικρή σε διάρκεια αλλά σημαντική σε ουσία, μουσικό-θεατρική παράσταση με ποίηση από τον Αλκαίο και τη Σαπφώ, έναν Ορφικό ύμνο προς τον Απόλλωνα και τέλος ένα οργανικό κομμάτι κάλεσμα προς την έβδομη Καρυάτιδα που βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο, έλαβε χώρα ανήμερα της Πεντηκοστής έξω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο. Το λιθαράκι τους έβαλαν σε αυτό το σημείο ο συνθέτης Παντελής Παυλίδης στη μουσική και η Έλντα Πανοπούλου στη σκηνοθεσία.
Σκοπός της αποστολής, όπως είπε η κ. Σόνια Θεοδωρίδου, ήταν να προσελκυσθεί η προσοχή του κόσμου και να ανατραπεί αυτό το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί για την Ελλάδα, στο πλαίσιο του κινήματος «Beautiful Greece» (Όμορφη Ελλάδα) που έχει οργανώσει με τον άντρα της Θεόδωρο Ορφανίδη, από το 2010. Συνέχισε, αναφέροντας ότι στόχος της αποστολής ήταν«να παρουσιάσουμε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό δρώμενο – διαμαρτυρία, ώστε να βάλουμε και εμείς όχι μόνο το λιθαράκι, αλλά μια κοτρόνα ολόκληρη για να μπορέσουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα να επιστρέψουν στην πατρίδα μας. Εμείς είμαστε καλλιτέχνες, δεν ήμαστε πολιτικοί. Δεν έχουμε τόσο μεγάλη δύναμη, αλλά αυτό που ζήσαμε στο βρετανικό μουσείο, μας έδειξε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι και μάλιστα πολύ μεγάλο».
Η αφύπνιση των συνειδήσεων αυτών που ξέχασαν τα κλεμμένα ανυπολόγιστης συναισθηματικής και πολιτισμικής αξίας αποτελεί πρωταρχικό σκοπό, ώστε κάποια στιγμή να γίνει αίτημα όλων η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στον τόπο τους. Αξίζει να σημειωθεί πως τότε, πλήθος κόσμου που επισκεπτόταν το Μουσείο και παρακολουθούσε το θεατρικό δρώμενο, συγκινήθηκε με την πράξη αυτή, κάνοντας στην άκρη για να διαβούν οι σύγχρονες Καρυάτιδες. Και πώς είναι δυνατόν να μην συγκινηθεί κανείς, όταν παρατηρούνται τέτοιοι άνθρωποι να μάχονται με κάθε τρόπο και να τοποθετούν το λιθαράκι τους, ώστε να διεκδικήσουν αυτά που δικαιωματικά ανήκουν στον ελληνικό πολιτισμό. Πρόσταγμα των απανταχού Ελλήνων, «Να επιστρέψουν την Καρυάτιδα στη γη που τη γέννησε».
«Ὦ, Σπαρτιάτισσες Κόρες, τῆς θείας Ἀθήνας κορῶνες,
ὦ Καρυάτιδες, ἔφυγε, κλέφτες καί βάρβαροι πῆραν
την ἀδελφούλα σας, μείνατε πέντε, τά ὁλορθα κορμιά σας,
ἀπό τό θάνατο ἀσκέβρωτα, ὁ πόνος βαθύτερ΄ ἀκόμα
κι ἀπό τόν θάνατο […]
Ὦ Καρυάτιδες, δε μέ γνωρίζετε; Ξένη δεν εἶμαι,
εἶμαι ἡ χαμένη ἀδερφή σας,
ξαναγκαλιάστε με, ὁ τόπος μου ἐδῶ μέ προσμένει σά θρόνος
Φράγκοι Ἀλαμάνοι και Σκύθες τό γάλα μου βύζαξαν ὅλοι,
ἥρωες γινῆκαν οἱ κλέφτες, και τῶρα τοῦ βάρβαρου «φλέβα
ἀπό το αἶμα χτυπάει τ΄ ἀκριβό τῶν πατέρων Ἑλλήνων».
Κ. Παλαμάς
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
