Τη στιγμή που οι πολιτικοί ιθύνοντες της Κυπριακής Δημοκρατίας αναζητούν τις κινήσεις που «θα φέρουν το ψευδοκράτος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», προβαίνοντας ουσιαστικά σε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, η Τουρκία συνεχίζει εντατικά την πάγια πολιτική της για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Η αντιμετώπιση του Κυπριακού σαν δικοινοτικό πρόβλημα, και όχι ως πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής του νησιού μας, βοηθά το ψευδοκράτος να προβαίνει σε συναισθηματικές επικλήσεις, προκειμένου να αποκτήσει διεθνή αναγνώριση και, κατ’ επέκταση, πραγματωθούν οι αξιώσεις του.
Το προαναφερθέν φανέρωσαν και οι δηλώσεις του ψευδοηγέτη, Ερσίν Τατάρ, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Συγκεκριμένα, μίλησε για τις προσπάθειες του ψευδοκράτους να αναγνωριστεί, αφού σύμφωνα με τον ίδιο υφίσταται «απομόνωση» και «περιορισμούς». Όπως τόνισε, όσο δεν πραγματοποιούνται επιβατικές πτήσεις από το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου προς το εξωτερικό, εμποδίζεται και η τέλεση εμπορίου με χώρες εκτός της Τουρκίας. Έσπευσε, ακόμη, να αναφέρει πως το ψευδοκράτος δεν μπορεί να συμμετάσχει σε κάποιο άθλημα διεθνώς.
Πριν, προβούμε σε επεξήγηση των λόγων για τους οποίους ο ψευδοηγέτης επικαλείται εμμέσως για ανθρωπιστική βοήθεια, ας εστιάσουμε στο ύφος χιλίων καρδιναλίων που χρησιμοποιεί καθημερινά ο κατακτητής μας. Η Κύπρος βρίσκεται εδώ και μισό αιώνα σκλαβωμένη. Η Τουρκία από το 1974, που παράνομα εισέβαλε στο νησί, έχει φέρει εποίκους, συμβάλλοντας έτσι στη δημογραφική αλλοίωση του νησιού. Συγκεκριμένα, οι τ/κ αποτελούσαν μια μειονότητα 18% της Κύπρου. Το 1983 αυτοανακηρύσσεται το βδελυρό μίασμα του ψευδοκράτους, το οποίο αποτελείτο από τους εποίκους και τα παράγωγά τους, καθώς και την τ/κ μειονότητα. Ένα, λοιπόν, ψευδοκράτος που η υπόστασή του βασίζεται σε έγκλημα πολέμου, δεν μπορεί να βγαίνει και να αναφέρει την αδικία.
Το ψευδοκράτος αποσκοπεί να κερδίσει δικαιώματα, ως μη αναγνωρισμένο κράτος, για να διευκολύνει την αναγνώρισή του. Το παραπάνω πρόκειται για μοντέλο που εφαρμόστηκε τόσο από το Κόσοβο, όσο και από την Ταϊβάν στο παρελθόν. Η επιδίωξη, λοιπόν, της λεγόμενης «τδβκ» να ενταχθεί σε διεθνή φόρουμ, στοχεύει σε μια σταδιακή αναγνώρισή του. Έχοντας αυτό ως σκοπό το ψευδοκράτος και αντιλαμβανόμενο τις υποχωρήσεις στις οποίες είναι ικανή να προβεί η Κυπριακή Δημοκρατία, προκειμένου να επαναρχίσουν οι συνομιλίες, θέτει ως ρήτρα τη δημιουργία εμπορικών δρόμων από και προς το λιμάνι Αμμοχώστου και το αεροδρόμιο Τύμπου, όπως, ακόμη, τη συμμετοχή του σε διεθνής οργανισμούς, π.χ. διεθνείς αγώνες ποδοσφαίρου.
Είναι αδιανόητο ο Πρόεδρος ενός νόμιμα αναγνωρισμένου κράτους να συνομιλεί με έναν ψευδοηγέτη ενός παράνομου μορφώματος, το οποίο αποτελείται από τα σκλαβωμένα εδάφη του πρώτου. Γι’ αυτό, εκφράζουμε την κάθετη διαφωνία μας για συνομιλίες με το ψευδοκράτος.
Η Κύπρος, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που βιώνει εδώ και 50 χρόνια την κατοχή, ζώντας καθημερινά τους εφιάλτες της εισβολής, θα έπρεπε να επικαλείται διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις, όχι να παρακαλεί το μίασμα και επακόλουθο της εισβολής, δηλαδή το ψευδοκράτος, να έρθει στις συνομιλίες. Παράλληλα, επιβάλλεται οι συνομιλίες να γίνονται με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, η οποία αποτελεί την πραγματική υπαίτια της σκλαβιάς του νησιού μας, ούτως ώστε να μην αντιμετωπίζεται το Κυπριακό ως δικοινοτικό πρόβλημα. Τέλος, οι συναντήσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον ψευδοηγέτη, αποτελεί, επίσης, προδοτική αναγνώριση του ψευδοκράτους.
Η επιμονή της Κυπριακής Δημοκρατίας για επανέναρξη συνομιλιών πηγάζει από την προσκόλλησή της στις δήθεν «συμφωνίες» του 1977 και 1979. Το ψευδοκράτος γνωρίζοντας αυτήν την προσκόλληση αναφέρεται διαρκώς σε δημιουργία δύο κρατών, γεγονός που επιφέρει περισσότερες υποχωρήσεις από την Κυπριακή Δημοκρατία, έτσι ώστε να ασπαστεί η τουρκική πλευρά το σχέδιο λύσης της. Αυτό που αγνοεί, όμως, η Κυβέρνησή μας, είναι ότι με λύση στο πλαίσιο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας η Τουρκία γίνεται κυρίαρχος στον Βορρά και συγκυρίαρχος στον Νότο. Όσο φαινομενικά επιδιώκεται η λύση δύο κρατών από πλευράς Τουρκίας, τόσο βγαίνει ολοένα και πιο επικερδής στην επίτευξη των αξιώσεών της.
Ως Έλληνες Κύπριοι, καλούμε την Κυπριακή Δημοκρατία να παύσει να άγεται και να φέρεται από τα τουρκικά συμφέροντα. Επιδιώκουμε την αντιμετώπιση του Κυπριακού στην ορθή του βάση και την εξ ολοκλήρου Απελευθέρωση της πατρίδας μας, ως τη μόνη δίκαιη λύση για το Κυπριακό. Μια λύση που προνοεί την αποχώρηση όλων των εποίκων και των παραγώγων τους, την επιστροφή όλων ανεξαιρέτως των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, την αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων, την εξακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων και την κατοχύρωση των τεσσάρων βασικών ελευθεριών. Δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για το δίκαιο και να στεκόμαστε εμπόδιο στα σχέδια της Τουρκίας για κατάληψη του νησιού μας. Τούτη η γη είναι δική μας.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
