Προκλητικός για άλλη μια φορά φάνηκε ο ψευδοηγέτης, Ερσίν Τατάρ, ο οποίος μετά τη συνάντησή του με αντιπροσωπεία της «Οργάνωσης των Βακουφιών και του Γραφείου Θρησκευτικών Υποθέσεων», προέβη σε δηλώσεις που αφορούσαν την τουρκική εισβολή του 1974 και την επερχόμενη άτυπη πενταμερή συνάντηση.
Συγκεκριμένα, υποστήριξε πως η Τουρκία ως εγγυήτρια χώρα οδήγησε τους τουρκοκύπριους στη «σωτηρία» το 1974, παρουσιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την Τουρκία ως «ειρηνευτική» δύναμη, η οποία ουδέποτε διέπραξε την εισβολή και των διωγμό 200 χιλιάδων προσφύγων στην Κύπρο. Αυτή η απαράδεκτη αναφορά του κ. Τατάρ, την οποία, όπως ο ίδιος ανέφερε, τη διηγείται σε κάθε πολιτικό επισκέπτη που τον συναντά στα κατεχόμενά μας εδάφη, χρήζει άμεσης απάντησης από την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η διαστρέβλωση της ιστορίας σε συνάρτηση με τις ψευδείς αναφορές του κ. Τατάρ προκαλούν τη θλίψη και την οργή κάθε Έλληνα της Κύπρου και κάθε πρόσφυγα, ο οποίος διωγμένος εγκατέλειψε τις πατρογονικές του εστίες, αφήνοντας τις περιουσίες του στους κατακτητές. Διακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες, χιλιάδες αγνοούμενοι και μια αιματοκυλισμένη, μισή πατρίδα ήταν ο απολογισμός αυτής της «σωτηρίας» που ο ίδιος ανέφερε, χωρίς κανένα ίχνος ντροπής.
Επιπλέον, ο ψευδοηγέτης επεσήμανε τη σημασία της κυριαρχίας και της στήριξης της Τουρκίας για τους τ/κ, αλλά και της συνεργασίας τους όσον αφορά την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «τώρα πλέον ακολουθούμε μια απόλυτη πολιτική», συμπληρώνοντας ότι «δεν τίθεται θέμα να κάνουμε βήμα πίσω στον δρόμο που ακολουθούμε με τη στήριξη και τη συμφωνία της Τουρκίας». Στη συνέχεια, εξέφρασε την επιθυμία τόσο του ιδίου, όσο και της Τουρκίας ως προς μίαν ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού, η οποία να στηρίζεται στη διχοτόμηση του νησιού μας, αναφέροντας πως «πλέον έχει καταρρεύσει το μοντέλο της ομοσπονδίας» και «προτείνουμε τη συνεργασία που βασίζεται στην κυριαρχία των δύο κρατών που ζουν πλάι-πλάι».
Επομένως, εξισώνεται η Κυπριακή Δημοκρατία, ένα αναγνωρισμένο κράτος, με το ψευδοκράτος των συνεπειών, των εγκληματικών ενεργειών και της εισβολής από την Τουρκία. Αυτές οι παραπλανητικές και ουτοπικές βλέψεις τόσο του ιδίου, όσο και της Τουρκίας θα πρέπει να λάβουν ένα τέλος με άμεση απάντηση από την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία εδώ και καιρό μένει αμέτοχη στα όσα ευτράπελα οραματίζεται και σχεδιάζει το σύμπλεγμα των παραπάνω. Η κατάσταση έχει αρχίσει να γίνεται επικίνδυνη και ανεξέλεγκτη. Γι’ αυτό θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα, με πρώτο απ’ όλα την άρνηση της ΚΔ για συμμετοχή στην επικείμενη άτυπη πενταμερή συνάντηση και έπειτα την επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή του βάση ως πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και εθνοκάθαρσης.
Επιπρόσθετα, ο κ. Τατάρ εντελώς προκλητικά ανέφερε πως «το Βαρώσι ανήκει στους παππούδες μας και στα βακούφια», μιλώντας μέσω τηλεδιάσκεψης με μέλη του «συνδέσμου τ/κ επιχειρηματιών» και της «Τουρκικής Συνομοσπονδίας Επιχειρηματικού Κόσμου». Έπειτα, επανέλαβε τη θέση ότι κάποιες περιουσίες στο Βαρώσι δόθηκαν σε ξένους, κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατικής διοίκησης και ότι η ε/κ πλευρά το «εκμεταλλεύτηκε αυτό προς το δικό της συμφέρον».
Διάνοιξη του Βαρωσιού, λοιπόν, για εγκατάσταση και δημιουργία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, επερχόμενη διάνοιξη και των προσωρινά κλειστών οδοφραγμάτων, συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της πατρίδας μας με τους κατακτητές και αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ένα νόμιμο κράτος με έδρα την «Βόρεια Κύπρο». Ανάκαμψη της οικονομίας, διεθνής αναγνώριση και στρατιωτική υποστήριξη από μία υπερδύναμη εν ονόματι Τουρκία. Όλα αυτά, η Τουρκία προσπαθεί να τα επιβάλει βίαια μέσω του ψευδοκράτους, το οποίο προέκυψε ως αποτέλεσμα μιας παράνομης και αιματηρής πράξης, δηλαδή της εισβολής και της κατοχής της πατρίδας μας. Ας μαντέψουμε ποιοι θα είναι οι απόλυτα και πανηγυρικά κερδισμένοι με βάση τα γεγονότα που διαδραματίζονται σήμερα, αλλά και ποιοι θα είναι οι απόλυτα χαμένοι, αν συνεχίσουμε στην ίδια ρότα και δεν χαράξουμε μια πολιτική βασισμένη στην αποτροπή της τουρκικής απειλής και την Απελευθέρωση του κατεχόμενού μας νησιού.
«Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος
να μας κεντρίσουν
να μας ξυπνήσουν
να μας φέρουν ένα μήνυμα.[…]
Κι όταν το ποδοβολητό των βαρβάρων
έφτασε στη Σαλαμίνα
φρύαξε ο Ονήσιλος.
Άλλο δεν άντεξε.
Άρπαξε το καύκαλό του
και το θρυμμάτισε απάνω στο κεφάλι μου.»
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
