Τριμερές μνημόνιο υπεγράφη από Φινλανδία, Σουηδία και Τουρκία, έπειτα από διαπραγματεύσεις μεταξύ των ηγετών των τριών χωρών, που πραγματοποιήθηκαν υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτεμπεργκ. Η συμφωνία υπεγράφη αφού οι δύο σκανδιναβικές χώρες υπέκυψαν στις τουρκικές πιέσεις, με αντάλλαγμα την πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ. Οι απαιτήσεις της Τουρκίας αφορούσαν την «τρομοκρατία» εντός του εδάφους της, καθώς και το εμπάργκο όπλων που ασκείτο προς αυτήν.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη συνέντευξη Τύπου του κ. Στόλτεμπεργκ, οι δύο χώρες δηλώνουν ότι «δεν θα παράσχουν υποστήριξη στο YPG/PYD, αλλά και στην οργάνωση που περιγράφεται ως FETO στην Τουρκία», επιβεβαιώνοντας ότι «το ΡΚΚ είναι μια τρομοκρατική οργάνωση». Επίσης, συμφωνούν ότι θα άρουν το εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία. Υπενθυμίζεται ότι οι YPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού) είναι το ένοπλο τμήμα του συριακού κουρδικού κόμματος PYD (Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης), που αποτελεί αδελφό κόμμα με το ΡΚΚ (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν), που εδρεύει στην Τουρκία και το Ιράκ. Το «FETO», δηλαδή «Φετουλαχιστική Τρομοκρατική Οργάνωση», είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται από την τουρκική κυβέρνηση για να περιγράψει την «τρομοκρατική οργάνωση» του Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος σύμφωνα με τον Ερντογάν, ήταν υποκινητής του πραξικοπήματος του 2016.
Μέσω της προαναφερόμενης συμφωνίας λοιπόν, «η Φινλανδία και η Σουηδία δεσμεύονται να αποτρέψουν δραστηριότητες του ΡΚΚ και όλων των άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων και των παρακλαδιών τους, καθώς και πράξεις από άτομα σε ομάδες ή δίκτυα συνδεόμενα ή εμπνεόμενα από αυτές τις τρομοκρατικές οργανώσεις», όπως δήλωσε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ. Επίσης, η Σουηδία επιβεβαιώνει ότι από την 1η Ιουλίου και έπειτα, θα εφαρμόζεται μια νέα και σκληρότερη νομοθεσία για τρομοκρατικές πράξεις. Τέλος, οι τρεις χώρες θα δημιουργήσουν έναν κοινό και δομημένο μηχανισμό συνεργασίας και διαλόγου σε όλα τα επίπεδα της κυβέρνησης και ιδιαίτερα μεταξύ υπηρεσιών πληροφοριών σε θέματα αντιτρομοκρατίας. Τονίζεται ότι οι δύο σκανδιναβικές χώρες θα αντιμετωπίσουν «τα εκκρεμή αιτήματα απέλασης ή έκδοσης υπόπτων για τρομοκρατία τάχιστα και διεξοδικά, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες, τις αποδείξεις και τα στοιχεία που παρέχει η Τουρκία και θα συστήσουν διμερή νομικά πλαίσια για τη διευκόλυνση της έκδοσης και τη συνεργασία σε θέματα ασφαλείας με την Τουρκία, με βάση την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Έκδοση». Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ, προβλέπεται η υπογραφή του Πρωτοκόλλου Προσχώρησης και η επικύρωσή του από τα κοινοβούλια των κρατών-μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
Το τριμερές μνημόνιο ενισχύει την Τουρκία και κατ’ επέκταση το ΝΑΤΟ, καθώς η Τουρκία ισχυροποιείται απέναντι στους Κούρδους, ενώ το ΝΑΤΟ επεκτείνει την κυριαρχία του. Όσον αφορά την Τουρκία, το κουρδικό ζήτημα αποτελεί εδώ και αιώνες εθνικό ζήτημα, αφού οι Κούρδοι επιδιώκουν την αναγνώριση ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν, μεγάλο μέρος του οποίου «ανήκει» στη σημερινή Τουρκία. Οι κουρδικές δυνάμεις επέφεραν μεγάλα πλήγματα στο τουρκικό κράτος κατά τη διάρκεια των χρόνων, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να επιχειρούν την ολοκληρωτική τους εξόντωση. Μια τέτοια συμφωνία δεσμεύει επί του παρόντος τη Φινλανδία και τη Σουηδία να ενεργούν εις βάρος των λεγόμενων «τρομοκρατών», δηλαδή τους Κούρδους, καθιστώντας έτσι τον κουρδικό αγώνα ακόμα πιο δύσκολο.
Όσον αφορά το ΝΑΤΟ, οι νατοϊκές δυνάμεις επεκτείνονται επικίνδυνα, καθώς η Φινλανδία συνορεύει με τη Ρωσία σε μεγάλη εδαφική έκταση, ενώ η Σουηδία διατηρεί θαλάσσια σύνορα με τη Ρωσία, μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Επομένως, η ένταξη των δύο χωρών στη Συμμαχία, ενισχύει τις δυτικές δυνάμεις εις βάρος του ρωσικού κράτους. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη στα γεωπολιτικά δεδομένα, λαμβάνοντας υπόψιν και την τρέχουσα σύρραξη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Άλλωστε, η ανάπτυξη νατοϊκών δυνάμεων στο έδαφος της Ουκρανίας στάθηκε ως αφορμή για τη ρωσική εισβολή.
Εν ολίγοις, το μνημόνιο συνεργασίας επιφέρει κέρδη προς όλες τις συμμετέχουσες χώρες. Αντίθετα, μετά την υπογραφή και επικύρωση του Πρωτοκόλλου Προσχώρησης, αν ακολουθήσει μια δυναμική αντίδραση από τη Ρωσία, θα δοκιμαστεί η ευρωπαϊκή οικονομία, δεδομένου ότι η Φινλανδία και η Σουηδία, αλλά και η πλειοψηφία των μελών του ΝΑΤΟ, είναι επίσης κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο σημείο αυτό, προκειμένου η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες επιπτώσεις, καλείται να λάβει ουσιαστικά μέτρα, με απώτερο σκοπό την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απεξάρτησή της από το ΝΑΤΟ.
Η σύναψη στρατιωτικών και οικονομικών συμμαχιών μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών θα έπρεπε να πραγματοποιείται στη βάση της δημιουργίας μιας ισχυρής και αποτρεπτικής πολιτικής ενάντια στα κράτη που απειλούν ευρωπαϊκά εδάφη, όπως πράττει σε καθημερινή βάση η Τουρκία. Η επεκτατική και ιμπεριαλιστική πολιτική της Τουρκίας αποτελεί ένα παράδειγμα απόδειξης των ελλείψεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς η Τουρκία ανέκαθεν καταπατά ανθρώπινα και εθνικά δικαιώματα, των Ελλήνων, των Κούρδων, των Σύριων και πολλών άλλων πληθυσμών. Προκειμένου, όμως, να δραστηριοποιηθεί ουσιαστικά η Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτείται και η ανάλογη αντιμετώπιση από κάθε κράτος-μέλος της ξεχωριστά.
Η Κυπριακή Δημοκρατία προσχώρησε στην Ε.Ε το 2004 με αναστολή της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου στα κατεχόμενα, κάτι που συνεπάγεται αναγνώριση της καταπάτησης ευρωπαϊκού εδάφους από άλλο κράτος, δηλαδή την Τουρκία. Ωστόσο, η ευρωπαϊκή αυτή ιδιότητα δεν κατέστη ποτέ εκμεταλλεύσιμη από την ΚΔ. Το γεγονός αυτό αποτελεί μία μόνο απόδειξη της ανυπαρξίας της εξωτερικής πολιτικής της κυπριακής κυβέρνησης, που δυστυχώς συναντάται και στην Ελληνική Δημοκρατία σε πολλές περιπτώσεις, αλλά και πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Επιβάλλεται λοιπόν, η πραγματική συνεργασία των ευρωπαϊκών κρατών, που θα εφαρμόζει το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο στο σύνολό του, καθώς και το Διεθνές Δίκαιο.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
