Αν οι εφημερίδες μιας χώρας είναι γεμάτες με καλά νέα, τότε οι φυλακές της είναι γεμάτες με καλούς ανθρώπους

Σε αυτό τον δημοκρατικό παράδεισο με την επωνυμια Τουρκική «Δημοκρατία», όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι, χωρίς να καταπιέζονται και να καταπιέζουν δικαιώματα, όπου η Ελευθερία του Τύπου είναι ένα από τα πιο σημαντικά αγαθά που απολαμβάνουν οι κατοίκοι της, σε αυτήν λοιπόν την παραδεισένια χώρα, όπου όλοι έχουν μια φωνή αλλά προφανώς είναι φιμωμένη, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ανακοίνωσε στις 7/6/2018, ότι περισσότεροι από δύο χιλιάδες άνθρωποι έχουν καταδικαστεί για το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016. Ακόμα, 140 χιλιάδες έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα ή έχουν χάσει τις δουλειές τους από την μέρα που τέθηκε η χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Όπως σωστά θα μπορούσε να μαντέψει κάποιος, οι περισσότεροι από αυτούς απασχολούνταν στον δημόσιο τομέα και ήταν δημοσιογράφοι, δικαστές, ηθοποιοί και γενικά άνθρωποι που είχαν κάποια επιρροή στον κόσμο. Το γεγονός ότι πολλές αντιφρονούσες εφημερίδες έχουν κλείσει και ότι σχεδόν όλες από όσες παρέμειναν πέρασαν στην κατοχή ανθρώπων που είτε είναι υποταγμένοι στο κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) ή ακόμα χειρότερα στον ίδιο τον Σουλτάνο Ερντογάν δεν μας προκαλεί εντύπωση. Είναι φανερό ότι οποιοσδήποτε προβάλλει αντίσταση ή διαφωνεί με τις πολιτικές του Σουλτάνου, φυλακίζεται με την εύκολη πλέον δικαιολογία της συμμετοχής στο αποτυχημένο πραξικόπημα.

Καλό παράδειγμα αποτελεί και η περίπτωση του τούρκου σκιτσογράφου, Νουρί Κουρτσεμπέ, που φυλακίστηκε πρόσφατα, μετά από μια σειρά σκίτσων και κόμιξ που δημοσίευσε, τα οποία απεικονίζουν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με επικριτικό τρόπο. Είναι η δεύτερη φορά που φυλακίζεται ο Κουρτσεμπέ, καθώς το 2017 είχε καταδικαστεί ξανά υπό το καθεστώς Ερντογάν σε φυλάκιση ενός έτους και τριών μηνών, μετά από σκίτσα που είχε βγάλει το 2015. Πολύ πριν ακόμα και το αποτυχημένο πραξικόπημα. Το γεγονός κλήθηκε να σχολιάσει ένας άλλος αντιπολιτευόμενος σκιτσογράφος, ο Μούσα Καρτ, ο οποίος καταδικάστηκε και αυτός σε φυλάκιση τριών ετών και 4 μηνών τον Απρίλιο, προσθέτοντας ότι «αυτή η κυβέρνηση δεν έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να εξουδετερώσει τους σκιτσογράφους με ποινές φυλάκισης».

Το δικτατορικό τουρκικό κράτος του Ερντογάν, βρήκε στο πραξικόπημα την ευκαιρία που έψαχνε για να φέρει την τουρκική κοινωνία ακριβώς εκεί που την ήθελε. Ακολούθησαν δύο σχεδόν χρόνια ατελείωτων συλλήψεων και εκκαθάρισης της αντίθετης γνώμης. Αν καταφέρει να πάρει και την πλειοψηφία των εδρών της Βουλής σε συνδυασμό με την Προεδρία, στις εκλογές που θα διεξαχθούν στις 24 Ιουνίου και τις μεταρρυθμίσεις που δίνουν ακόμα περισσότερες εξουσίες στον εκάστοτε τούρκο Πρόεδρο, ο Ερντογάν θα γίνει επίσημα ο Σουλτάνος του Τούρκικού Σουλτανάτου, καταργώντας κάθε έννοια Δημοκρατίας, Ελευθερίας του Τύπου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Ως Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης δεν μπορούμε παρά να καταδικάσουμε το γεγονός πως μια χώρα που θέλει να νοείται δημοκρατική και ελεύθερη και έχει βλέψεις για ένταξη στην Ε.Ε., καταργεί βασικές αρχές της Δημοκρατίας και φιμώνει την αντίθετη άποψη. Τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι πολλά και εύλογα. Πώς μπορούμε να συμμετέχουμε σε διασκέψεις τύπου Γενεύης, καθήμενοι στο ίδιο τραπέζι με την ηγεσία του εν λόγω κράτους; Γιατί προσπαθούμε ακόμα να δώσουμε το δικαίωμα στον Ερντογάν και την παρέα του, να επιβάλλει με τους διάφορους δικτατορικούς του τρόπους την άποψή του στη μεγαλόνησο, μέσω της λύσης της ΔΔΟ;  Πώς μπορούμε να ξέρουμε ότι οι τακτικές που εφαρμόζει στη χώρα του, δεν θα εφαρμοστούν και στο νησί μας με τη βία μετά μια τέτοια λύση; Πώς μπορούμε να ανεχόμαστε δηλώσεις εκ μέρους του ΠτΔ, που εξυψώνουν τον Ερντογάν, καθιστώντας τον ως τον ηγέτη που θα βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού; Ας ελπίσουμε ότιι τα γεγονότα που διαδραματίζονται, θα δώσουν στο λαό να καταλάβει ότι δεν υπάρχει περιθώριο «συνεργασίας» με το εν λόγω κράτος. Για να νικήσεις τον εχθρό σου σε οποιαδήποτε μάχη, είτε αυτή είναι πολιτική είτε αυτή είναι στρατιωτική, πρέπει πρώτα απ’ όλα να τον γνωρίζεις. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν τον γνωρίζουμε. Το πρόβλημα είναι ότι αγνοούμε τα γεγονότα που γνωρίζουμε και συνεχίζουμε ακάθεκτοι προς την ήττα.

Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης

 

Μοιράσου το:

ΣΧΕΤΙΚΑ

Η 1η Οκτωβρίου 1960 καθιερώθηκε ως ημέρα ανακήρυξης της «ανεξαρτησίας» της Κύπρου από τους Βρετανούς.

Τα τρία παλληκάρια, που πάνω από όλα έβαλαν τον πόθο τους για Λευτεριά και Ένωση