Την υποστήριξή του για την υπογραφή της ελληνοϊταλικής συμφωνίας για την ΑΟΖ εξέφρασε το λιβυκό Κοινοβούλιο, το οποία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την λιβυκή κυβέρνηση Σάρατζ που ελέγχει λιγότερο από το ένα πέμπτο της χώρας. Την ίδια στιγμή, το προσκείμενο στον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ Κοινοβούλιο, φαίνεται να επιθυμεί την υπογραφή ανάλογης συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης, μια είδηση που επιβεβαιώνει ο Εθνικός Λιβυκός Στρατός (LNA) του Χαφτάρ, μέσω ανάρτησης σε επίσημο λογαριασμό του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Συγκεκριμένα, ο λογαριασμός του LNA σημειώνει ότι «το λιβυκό δημοκρατικά εκλεγμένο Κοινοβούλιο, μετά την υπογραφή της συμφωνίας για τις ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας, ζητεί υπογραφή ανάλογης συμφωνίας μεταξύ των νόμιμων νομοθετικών αρχών της Λιβύης και του ελληνικού Κοινοβουλίου». Επομένως, επί της ουσίας, το εκλεγμένο λιβυκό Κοινοβούλιο φαίνεται να απορρίπτει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο που καθορίζει τα κοινά θαλάσσια σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, με παραβίαση των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο υπεγράφη, αγνοώντας την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας για τα νησιά, κάτι που επικαλείται η Τουρκία για τις διεκδικήσεις της επί των ελληνικών χωρικών υδάτων. Όμως, βάσει των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου, όλα τα νησιά διαθέτουν Υφαλοκρηπίδα και κατ’ επέκταση κυριαρχικά δικαιώματα επί των υδάτων τους. Το γεγονός αυτό αποτελεί έναν από τους λόγους που καθιστούν παράνομο το εν λόγω μνημόνιο Διεθνούς Δικαίου από πλευράς τόσο της Τουρκίας, όσο και της κυβέρνησης της Λιβύης.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες των δυνάμεων του Χαφτάρ, πολιτοφυλακές της κυβέρνησης Σάρατζ οι οποίες είναι προσκείμενες στο καθεστώς της Τουρκίας, εισέβαλαν σε πετρελαϊκό συγκρότημα και έπαυσαν την άντληση φυσικού αερίου προς την Ιταλία. Η πράξη αυτή θεωρείται ως αντίδραση απέναντι στην ελληνοϊταλική συμφωνία. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που πραγματοποιείται μια οργανωμένη προσπάθεια για επιβολή της κυριαρχίας της κυβέρνησης Σάρατζ επί του λιβυκού εδάφους σε συνεργασία με την Τουρκία, η οποία ουσιαστικά επιθυμεί να επιτύχει μέσω του μνημονίου την πλήρη αποδυνάμωση της Ελλάδας, η υποστήριξη προς την Ελλάδα από το λιβυκό Κοινοβούλιο μπορεί να τοποθετήσει την πρώτη σε θέση ισχύος, εφόσον εκμεταλλευτεί ορθά το ζήτημα. Άλλωστε, οι κινήσεις της Τουρκίας και των συμμάχων της στη Λιβύη, αναδεικνύουν τη σημαντικότητα της ελληνοϊταλικής συμφωνίας και το γεγονός ότι μπορεί να αποτελέσει απειλή απέναντι στην τουρκική επεκτατική πολιτική.
Αδιαμφισβήτητα, η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας αποτελεί μια θετική εξέλιξη για την ελληνική πλευρά. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι ενόσω η Ελληνική Δημοκρατία δεν ανακηρύσσει την ΑΟΖ της, η οποία θα ενώνεται με την κυπριακή ΑΟΖ, η συμφωνία αυτή μπορεί ναι μεν να αποτελεί ευχής έργον, αλλά δεν θα είναι από μόνη της ικανή να αντιμετωπίσει ουσιαστικά τις τουρκικές παράνομες και προκλητικές ενέργειες. Η σύναψη συμφωνιών και η δημιουργία συμμαχιών στο πλαίσιο της αναβάθμισης της εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού κράτους, δεν θα είναι αποτελεσματικές, εάν δεν συνδυαστούν με ενέργειες πραγματικής αποτροπής, που θα οδηγήσουν στον αποκλεισμό της Τουρκίας σε Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο.
Επομένως, η ελληνική πλευρά επιβάλλεται να εκμεταλλευτεί άμεσα τη στήριξη που της παρέχεται από το λιβυκό Κοινοβούλιο, χωρίς να παραμείνει σε λεκτικές και καταδικαστικές τοποθετήσεις. Δεν αρκεί να επικαλείται το δικαίωμα των νησιών να ασκούν κυριαρχία στα ύδατά τους, βάσει των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου. Αντιθέτως, πρέπει να εφαρμόσει και τα δικαιώματα που παρέχονται στην Ελλάδα, όπως είναι η μονομερής ανακήρυξη της ΑΟΖ και η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια. Τέτοιου είδους ενέργειες, θα διασφαλίσουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
