Στις 24 Μαρτίου 1999, πραγματοποιήθηκε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα της ανθρωπότητας που κόστισε τη ζωή σε περίπου 2 χιλιάδες ανθρώπους, μεταξύ αυτών και 89 παιδιά. Ήταν η μέρα που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί του Βελιγραδίου, οι οποίοι ολοκληρώθηκαν 78 μέρες μετά, στις 10 Ιουνίου και θεωρούνται η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού βομβαρδίστηκαν όλες οι γιουγκοσλαβικές πρωτεύουσες. Η επιχείρηση έφερε το όνομα «ευσπλαχνικός άγγελος». Φαίνεται, πως οι «φίλοι» μας οι δυτικοί έχουν διαφορετικό τρόπο αντίληψης του όρου «ευσπλαχνία».
Αφορμή για τους βομβαρδισμούς ήταν η αποτυχία των συνομιλιών μεταξύ των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων και του Σέρβου ηγέτη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, σχετικά με το καθεστώς αυτονομίας του Κοσσυφοπεδίου. Επίσημα, η επίθεση ξεκίνησε με σκοπό την «προστασία» των αλβανόφωνων πληθυσμών του Κοσσυφοπεδίου από τον «χασάπη» Μιλόσεβιτς, ασχέτως του γεγονότος ότι ο «νέος Χίτλερ», όπως αποκαλούταν, αθωώθηκε μετά θάνατον για τις υποτιθέμενες «γενοκτονίες» που διέπραξε. Αντιθέτως, οι ΗΠΑ και οι δυτικοί με τους βομβαρδισμούς δολοφόνησαν αρκετούς αλβανόφωνους κατοίκους της περιοχής. Ο Μιλόσεβιτς χρησιμοποιήθηκε, έτσι ώστε να δοθεί η κατάλληλη αφορμή για να δημιουργηθεί το Κόσσυφοπέδιο.
Στην πραγματικότητα, το μόνο που ήθελαν οι δυτικοί ήταν να υποτάξουν την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Πρότειναν την είσοδο της χώρας στο ΝΑΤΟ και την ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση στη χώρα. Ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε την υποταγή της χώρας του στη παγκόσμια συμμαχία που είχε ως σκοπό την καταδυνάστευση του πλανήτη και την είσοδο σε μια νέα εποχή «παγκοσμιοποίησης». Ο ίδιος ο τότε διοικητής του ΝΑΤΟ, Στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ, αποκάλυψε αργότερα ότι το ΝΑΤΟ προετοιμαζόταν για αυτή την επίθεση από τον Ιούνιο του 1998.
Το ΝΑΤΟ δεν βομβάρδισε απλά τη Σερβία. Τη μετέτρεψε σε ένα ερημοχώρι. Μετά το τέλος των 78 ημερών βομβαρδισμού, η Γιουγκοσλαβία αποτελούσε ένα βομβαρδισμένο τοπίο και έπρεπε να ξαναφτιαχτεί από τη ρίζα. Καταστράφηκαν μνημεία, νοσοκομεία, σχολεία, για τα οποία ποτέ δεν δόθηκαν αποζημιώσεις. Η Σερβική Κυβέρνηση εκτίμησε ότι οι υλικές ζημιές έφταναν περίπου τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια. Βρέθηκαν κεφαλές από πυραύλους απεμπλουτισμένου ουρανίου που είναι ραδιενεργό στοιχείο. Μέχρι και σήμερα, στη χώρα εκτιμάται ότι προκλήθηκαν περίπου 10 χιλιάδες θάνατοι από καρκίνο λόγω των βομβαρδισμών.
Για να αποδεχθεί το ΝΑΤΟ να σταματήσει τους ανελέητους βομβαρδισμούς, έπρεπε να υπογραφεί η συμφωνία του Κουμάνοβο που προέβλεπε την ανάπτυξη «ειρηνευτικών δυνάμεων» στο Κοσσυφοπέδιο, υπό την ηγεσία του ΟΗΕ. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ψήφισε την απόφαση 1244/1999 στις 11 Ιουνίου 1999, που προέβλεπε την σχετική ανάπτυξη των στρατιωτών, παρά την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, ως αναπόσπαστο κομμάτι της Σερβίας. Τα συγκεκριμένα γεγονότα και οι βίαιες εκδιώξεις του σερβικού πληθυσμού από το Κοσσυφοπέδιο οδήγησαν στην μονομερή ανακήρυξη του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητου κράτους το 2008. Το μόρφωμα αυτό αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ και όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πλην της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Κύπρου, της Σλοβακίας και της Ρουμανίας.
Το γεγονός ότι το καθεστώς της τότε Γιουγκοσλαβίας δεν παρείχε στις ΗΠΑ την άνεση να τη μετατρέψει σε προτεκτοράτο, την καθιστούσε αυτόματα κίνδυνο. Έτσι, οι ΗΠΑ χρειάζονταν ένα «εύπλαστο» προτεκτοράτο στην περιοχή, το οποίο δεν τους το παρείχε η τότε Γιουγκοσλαβία, και η δημιουργία του Κοσσυφοπεδίου υπό την προστασία του ΝΑΤΟ και των δυτικών θεωρείτο ιδανική περίπτωση για τους «φιλεύσπλαχνους» δυτικούς.
Το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί εκ αρχαιοτάτων χρόνων ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για τη Σερβία, που οι Αλβανοί εποφθαλμιούν εδώ και χρόνια. Με τη βίαιη «μετατροπή» του πληθυσμού της περιοχής σε Αλβανούς, προσπάθησαν να την αλλοιώσουν δημογραφικά και έτσι μετά τους βομβαρδισμούς ήταν ευκολότερη η εφαρμογή του «καθεστώτος αυτονομίας», που μετέπειτα μετατράπηκε σε «ανεξάρτητο κράτος» και είναι πιθανό κάποια στιγμή να μετατραπεί σε προσαρτημένο κομμάτι της Αλβανίας.
Εμείς, στηρίζουμε το ομόθρησκο έθνος της Σερβίας που χτυπήθηκε βάναυσα από τη δυτική συμμαχία, ενώ εδώ και χρόνια βάλλεται από μια συστημική προπαγάνδα, ούτως ώστε να αποδειχθεί το Κοσσυφοπέδιο ως ανεξάρτητο κράτος με ή χωρίς ανταλλάγματα. Για εμάς δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Το Κοσσυφοπέδιο είναι Σερβία και η μόνη λύση είναι η επαναφορά του επί σερβικής κυριαρχίας. Η ΝΑΤΟϊκή επέμβαση δεν είχε κανένα «ανθρωπιστικό χαρακτήρα» όπως ήθελαν να της αποδοθεί. Αντιθέτως, κόστισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, ενώ δημιούργησε ένα απαράδεκτο έκτρωμα στα νότια της Σερβίας όμοιο του ψευδοκράτους στην κατεχόμενη Κύπρο.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
