Έχει καταντήσει γραφικό πια, να ζητάμε τα αυτονόητα για την παιδεία, αλλά και για την ασφάλειά μας. Τα αυτονόητα στις μέρες μας είναι ο στόχος. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται δεδομένα, όπως θα έπρεπε, ειδικά στον τομέα της εκπαίδευσης. Η ελλειμματική παιδεία και η υποχρηματοδότησή της, σήμερα, απειλεί όλο και περισσότερο τη σπουδαστική εμπειρία των φοιτητών, ακόμα και τη σωματική τους ακεραιότητα σε ορισμένες περιπτώσεις, λόγω των ακατάλληλων υποδομών στα πανεπιστήμια. Υπάρχει ανεπάρκεια κάλυψης απαραίτητων αναγκών των σπουδαστών και του πανεπιστημιακού προσωπικού που δεν είναι δυνατό να προσπεραστεί.
Είναι ευρέως γνωστό, πως υπάρχει τεράστια έλλειψης χρηματοδότησης στην Ελλάδα, παράγοντας που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την κατάρρευση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κάτι που οι «ειδικοί» της παιδείας, αγνοούν επιδεικτικά. Τα χρήματα που παραχωρούνται για να «επουλωθούν» τα διάφορα προβλήματα είναι ελάχιστα, ενώ μειώνονται κάθε χρόνο και περισσότερο. Την τελευταία πενταετία, μάλιστα, η μείωση της χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων φτάνει στο 60% και οι προσλήψεις νέων διδασκόντων είναι μηδαμινές. Η Κυβέρνηση χρηματοδοτεί με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ την πανεπιστημιακή αστυνομία, αλλά αρνείται να χρηματοδοτήσει επαρκώς τα Πανεπιστήμια. Δυστυχώς, τα προβλήματα σε αυτά, μένουν ίδια και απαράλλαχτα εδώ και χρόνια.
Διαπιστώνουμε ότι οι πανεπιστημιακές υποδομές δεν επαρκούν για την κάλυψη του σημερινού αριθμού φοιτητών. Τα κτήρια είναι φτιαγμένα για να εξυπηρετούν ανάγκες της δεκαετίας του ’50. Τα αμφιθέατρα έχουν χωρητικότητα για περιορισμένο αριθμό φοιτητών, ο οποίος ξεπερνιέται κατά πολύ χρόνο με τον χρόνο, με αποτέλεσμα πολλοί φοιτητές να μένουν όρθιοι σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος ή να κάθονται στο πάτωμα. Βέβαια, το πρόβλημα είναι πιο έντονο στην αρχή κάθε ακαδημαϊκής χρονιάς και με την πάροδο του χρόνου μειώνεται, αφού όλο και περισσότεροι φοιτητές επιλέγουν να μην παρακολουθούν μαθήματα, λόγω της συνολικής κατάστασης που επικρατεί στα Πανεπιστήμια.
Τα κτήρια και οι διάφορες υποδομές των δημόσιων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων στερούνται της απαραίτητης συντήρησης. Καθίστανται έτσι επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα των φοιτητών, των καθηγητών και άλλων υπαλλήλων, αλλά και μη χρησιμοποιήσιμα πολλές φορές. Μάλιστα, πρόσφατα ένας φοιτητής στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ έπεσε από τον τρίτο όροφο ενώ παρακολουθούσε μάθημα σε αίθουσα του Πανεπιστημίου. Ο νεαρός φοιτητής έπεσε στο κενό, καθώς καθόταν στο περβάζι επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμη θέση. Στις αίθουσες του πανεπιστημίου επικρατούν συνθήκες συνωστισμού σε μόνιμη βάση, οπότε οποιοσδήποτε φοιτητής θα μπορούσε να βιώσει κάτι αντίστοιχο.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει τις διαπιστώσεις αυτές, αποτελεί το γεγονός ότι πολλές φορές, αίθουσες πλημμυρίζουν εξαιτίας των έντονων βροχών. Συχνά, κατά τους χειμερινούς μήνες, μαθήματα αναστέλλονται λόγω του φαινομένου αυτού. Έτσι, καθίσταται αδύνατη η πραγματοποίηση μαθημάτων, κάτι αδιανόητο για τον χώρο της έρευνας, της επιστήμης και της μόρφωσης, όπου το ακαδημαϊκό δυναμικό της ζει, μορφώνεται και εξειδικεύεται.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί και η έλλειψη σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού, που είναι απαραίτητος για πολλές Σχολές και Τμήματα. Επιπλέον, οι θεωρητικές γνώσεις που μεταδίδονται κατά τη διάρκεια των διαλέξεων, δεν ανταποκρίνονται πάντα στη σημερινή πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα, οι απόφοιτοι των ελληνικών Πανεπιστημίων αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην προσπάθειά τους να αντεπεξέλθουν στις υψηλές απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.
Απαιτείται, λοιπόν, άμεση οικονομική ενίσχυση των πανεπιστημίων και έπειτα, συντήρηση και αποκατάσταση των υποδομών τους. Για την επίτευξη αυτών, επιβάλλεται η επαρκής κρατική χρηματοδότηση για μόνιμες προσλήψεις πάσης φύσεως προσωπικού, για σύγχρονες και ασφαλείς αίθουσες, υποδομές, επαρκή και ποιοτική φοιτητική μέριμνα, την καλύτερη οργάνωση των Προγραμμάτων Σπουδών και τον εκσυγχρονισμό του τεχνολογικού εξοπλισμού και του θεωρητικού υπόβαθρου των διδασκόντων. Πρέπει να ληφθούν άμεσα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να εξασφαλίζεται ένα καλύτερο διδακτικό περιβάλλον για τους φοιτητές. Η ασφάλεια των φοιτητών πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα όλων των αρμόδιων φορέων. Η παιδεία είναι η βάση της κοινωνίας μας, επομένως θα έπρεπε να αποτελεί το κύριο μέλημα της κυβέρνησης. Η ορθή παιδεία καλλιεργεί ενεργούς πολίτες με αρχές, ελεύθερη βούληση και κριτική σκέψη και η υποχρηματοδότησή της αποτελεί κοινωνικό έγκλημα.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
