Με επιστολή, στις 30 Ιουνίου προς τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλντεμπεργκ, ανακοίνωσε η μόνιμη αντιπρόσωπος της Γαλλίας την αποχώρηση της μεσογειακής χώρας από την ναυτική άσκηση στη Μεσόγειο «SeaGuardian», όπως αποκάλυψε γαλλική ιστοσελίδα. Το Παρίσι είναι φανερά δυσαρεστημένο από τη στάση του ΝΑΤΟ σχετικά με το λιβυκό ζήτημα, αφού θεωρεί ότι η βορειοατλαντική συμμαχία ασκεί κατευναστική πολιτική έναντι της τουρκικής βαρβαρότητας και των ισλαμιστών συμμάχων της στη Λιβύη.
Το επεισόδιο που έγινε η αιτία για την αποχώρηση της Γαλλίας από τη Μεσόγειο έλαβε χώρα στις 10 Ιουνίου, όταν και η τουρκική φρεγάτα «Όρουτς Ρέις» πραγματοποίησε επιθετικούς ελιγμούς έναντι της γαλλικής φρεγάτας «Κουρμπέτ». Η Γαλλία διαμαρτυρήθηκε έντονα στο ΝΑΤΟ για το συμβάν μέσω της Υπουργού Άμυνάς της, Φλορένς Παρλίν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ΝΑΤΟ να ανοίξει έρευνα σχετικά με το συμβάν στις 18 Ιουνίου.
Παρόλα αυτά, η Γαλλία θεωρεί ότι η συγκεκριμένη έρευνα δεν έκρινε ορθά όσα συνέβησαν και το ΝΑΤΟ έδρασε με κατευναστικό τρόπο έναντι της τουρκικής βαρβαρότητας στην περιοχή. Αυτό δεν μπορούσε να μην δημιουργήσει ρήγμα στη σχέση που διατηρεί η Γαλλία με την ηγεσία της Συμμαχίας, καθώς ανέμενε διαφορετικούς κανόνες εμπλοκής και συνεργασία με την επιχείρηση «Ειρήνη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αφορά την τήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη.
Αντιθέτως, όπως είδαμε και πρόσφατα όταν το αρχηγείο της επιχείρησης «Ειρήνη» αρνήθηκε σε ελληνική φρεγάτα να αποτρέψει Τανζανικό φορτηγό πλοίο, συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά, από το να μεταφέρουν πολεμικό υλικό στη Λιβύη παρότι κινούνταν πολύ ύποπτα και αρνήθηκαν την προσέγγιση των ελληνικών δυνάμεων, οι δυτικές δυνάμεις δρουν τελείως αναποτελεσματικά στη Μεσόγειο, κάτι που επιτρέπει στην Τουρκία να ενεργεί ανενόχλητη. Ήταν αναμενόμενο κάποια στιγμή η Γαλλία να αντιδράσει στην προκλητική στάση της ηγεσίας του ΝΑΤΟ, καθώς ένα μόνιμο μέλος του απειλείται από μια χώρα που θεωρείται σύμμαχός του στο πλαίσιο της Συμμαχίας, αλλά παρόλα αυτά το ΝΑΤΟ δεν πράττει τα δέοντα για να αποτραπούν τέτοια γεγονότα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιχείρηση «SeaGuardian» έχει ως στόχο να αποτρέψει τις τρομοκρατικές ενέργειες στην περιοχή.
Γενικότερα, οι σχέσεις μεταξύ Γαλλίας-Τουρκίας κλιμακώνονται έτι περισσότερο έπειτα και από αυτό το συμβάν. Οι ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι πρόσφατα υπέγραψαν τον νόμο στήριξης προς τον υποθαλάσσιο αγωγό EastMed και το ότι οι κύριες πετρελαϊκές εταιρίες της έχουν σημαντικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, ακολουθούν κατευναστική πολιτική έναντι της Άγκυρας, καθώς την θεωρούν σύμμαχο στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Ειδικά στο λιβυκό ζήτημα, το αντίπαλο δέος της τουρκόφιλης νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης, δηλαδή ο Λιβυκός Εθνικός Στρατός του Στρατάρχη Χαλιφά Χαφτάρ, στηρίζεται και από τη Ρωσία. Επομένως, είναι πιθανόν να φοβούνται περισσότερο την γεωστρατηγική επέκταση της Ρωσίας στην Αφρική μέσω της Λιβύης, από το ρήγμα στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Η Κυπριακή Δημοκρατία, σε πλήρη συνεργασία πάντα με την Ελλάδα, επιβάλλεται να εκμεταλλευτεί το γεγονός της ρήξης της Τουρκίας με τη Γαλλία και να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το ισχυρό αυτό γεωπολιτικό χαρτί. Η Γαλλία αποτελεί μια χώρα που έχει πολύ σημαντικό ρόλο στην Μεσόγειο. Λόγω της δυναμικής της, μπορεί να ισχυροποιήσει πολύ τις θέσεις του ελληνικού κοινού χώρου αν υποστηρίζονται ένθερμα από μια παγκόσμια γεωπολιτική δύναμη τεράστιου βεληνεκούς. Αντί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να πραγματοποιεί δηλώσεις παράδοσης προς τον σουλτάνο της Άγκυρας, θα μπορούσε καλύτερα να ζητήσει από τη Γαλλία να παραμείνει με αεροναυτικές δυνάμεις στην περιοχή, όχι ως μέρος άσκησης του ΝΑΤΟ, αλλά ως υποστηρικτής των κυπριακών θέσεων προς αποτροπή των τουρκικών παράνομων ενεργειών. Είναι εκ των ων ουκ άνευ η προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Ο καλύτερος τρόπος να προστατευτούν είναι να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα αποτροπής της πραγμάτωσης των απειλών της Τουρκίας με την ουσιαστική στήριξη των πραγματικών συμμάχων μας.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
