Εύρεση ομαδικού τάφου και εργασίες συντήρησης σημαίας ψευδοκράτους

Τις εργασίες συντήρησης της σημαίας της ντροπής επιθεώρησε την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου, ο κατοχικός ηγέτης και εγκάθετος της Τουρκίας στο ψευδοκράτος, Ερσίν Τατάρ. Φρόντισε μάλιστα να διατυμπανίσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την είδηση αυτή, δηλώνοντας προκλητικά ότι η «σημαία» αυτή συμβολίζει την «κυριαρχία», όπως και την «αγιότητα» όλων όσων πέθαναν για τη «σημαία» αυτή.

Κατά τη διάρκεια αυτών των εργασιών, ανακαλύφθηκε ομαδικός τάφος αγνοουμένων Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών σε πηγάδι στην περιοχή των χωριών Συγχάρι και Βουνό. Ο συγκεκριμένος τάφος επιχωματώθηκε το 1987 για να κατασκευαστεί το σύμβολο του αίσχους. Στην περιοχή εδραζόταν το 361 Τάγμα Πεζικού, ενώ στις 23 Ιουλίου 1974 η 181 Μοίρα Πυροβολικού υπό τις οδηγίες του αντισυνταγματάρχη Στυλιανού Καλμπουρτζή, έπεσε σε ενέδρα του κατοχικού στρατού. Η 23η Ιουλίου ήταν η πρώτη μέρα της εκεχειρίας, η οποία προφανώς και παραβιάστηκε αλλεπάλληλα από τους Τούρκους στρατιώτες.

Είναι πασιφανές ότι ο κ. Τατάρ εσκεμμένα χρησιμοποιεί τον όρο «κυριαρχία», με τον πιο διαστρεβλωμένο τρόπο που θα μπορούσε να το πράξει κάποιος. Διότι, ξέρει ο κ. Τατάρ ότι δεν νοείται «κυριαρχία», χορηγημένη κατευθείαν από το προεδρικό μέγαρο της Τουρκίας. Δεν νοείται κάποιος να αυτοαποκαλείται «κυρίαρχος», σε κλεμμένα εδάφη, κλεμμένες εκκλησίες, κλεμμένα σπίτια και θάλασσες. Τα χώματα στα οποία εδράζεται η ψευτο-«κυριαρχία» στην οποία αναφέρεται ο κ. Τατάρ ανήκουν στο μοναδικό διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος που υφίσταται σε αυτό το χαροκαμένο νησί, την Κυπριακή Δημοκρατία. Ο ίδιος ο κατοχικός ηγέτης, για να καθίσει στην καρέκλα του ηγέτη των σφετεριστών της γης μας, πρώτα φίλησε το δαχτυλίδι του σουλτάνου στην Άγκυρα.

Επίσης, είναι περίεργο να επικαλείται την «αγιότητα» των «μαρτύρων», που έπεσαν για το ψευδοκράτος. Φάνηκε η «αγιότητα» των «μαρτύρων» του κατοχικού στρατού στις λεηλασίες και τους βιασμούς, στις δολοφονίες αμάχων και στις τερατουργίες που διέπραξαν οι βάρβαροι στρατιώτες του κατακτητή όταν εισέβαλαν στην πατρίδα μας. Φάνηκε στον ομαδικό τάφο Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών που ανακαλύφθηκε κάτω από τον Πενταδάκτυλο κατά τη διάρκεια των εργασιών που επέβλεπε ο κ. Τατάρ. Τόσο «άγιοι» ήταν οι ψευδομάρτυρές σας, που δολοφονούσαν ομαδικά στρατιώτες κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας, όπως επίσης και εκατοντάδες αμάχους.

Ο κατοχικός ηγέτης, με τις ενέργειες που πράττει κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα θητείας του, υπενθυμίζει άθελά του σε όλους εμάς, τι μπορεί να επιφέρει η αδράνεια της πλευράς μας, αν συνεχιστεί. Αυτός ο άνθρωπος «εξελέγη» παράνομα ηγέτης ενός παράνομου κράτους, με την πλήρη αναγνώριση του ψευδοκράτους να αποτελεί το μοναδικό στοιχείο στην ατζέντα του. Αν κάποιος αντιληφθεί πλήρως την ιστορία του Κυπριακού, μπορεί να κατανοήσει πλήρως ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν αυτός ο σκοπός του κατοχικού ηγέτη.

Σκοπός του κ. Τατάρ είναι η άσκηση πιέσεων προς την πλευρά μας, αναγκάζοντάς μας έτσι να αποδεχτούμε τη μοναδική θέση που διατηρούσε μέχρι τώρα ίδια και απαράλλακτη η Τουρκία στο Κυπριακό, πριν καν εισβάλει παράνομα στα εδάφη μας, την πλήρη αποδοχή εκ μέρους μας του μοντέλου λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και όλων των θέσεων που θα επιβάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επομένως, είναι αυτοκτονική ενέργεια εκ μέρους μας, η αποδοχή πάγιων τουρκικών θέσεων όπως η πενταμερής, που δίνουν «επί πίνακι» στον κατοχικό ηγέτη και τον νεοσουλτάνο ακριβώς όσα επιζητούν. Οι ήρωές μας, που έπεσαν μαχόμενοι από τον Αττίλα, θα μείνουν για πάντα στη μνήμη όλων των Ελλήνων. Μπορούμε μόνο να τους υποσχεθούμε ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να τιμήσουμε τον δικό τους αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να φτάσει η μέρα εκείνη που το κατασκεύασμα της ντροπής θα ξηλωθεί και τη θέση του θα πάρει η Ελληνική σημαία, που θα χτιστεί πάνω από το αίμα των Ηρώων που «χάθηκαν» οι ψυχές τους μέσα σε εκείνον τον ομαδικό τάφο.

Η βία δεν παράγει δίκαιο. Πώς γίνεται να τους το παραχωρούμε εμείς;

Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης

Μοιράσου το:

ΣΧΕΤΙΚΑ

Η 1η Οκτωβρίου 1960 καθιερώθηκε ως ημέρα ανακήρυξης της «ανεξαρτησίας» της Κύπρου από τους Βρετανούς.

Τα τρία παλληκάρια, που πάνω από όλα έβαλαν τον πόθο τους για Λευτεριά και Ένωση