Πεντακόσια εξήντα εννέα χρόνια πέρασαν από την αποφράδα εκείνη μέρα, που φρικιαστικότερη κραυγή δεν ακούστηκε σε πόλη ανθρώπου. Η 29η Μαΐου 1453 μ.Χ. είναι η μέρα που καθόρισε το τέλος του Μεσαιωνικού Ελληνισμού, ο οποίος διήρκησε για χίλια διακόσια χρόνια και που ίδρυσε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Η Βασιλεύουσα, η Πόλη των Αγίων και των Αυτοκρατόρων, πέρασε υπό την κατοχή των Οθωμανών. Αυτή η μέρα, αποτελεί ημέρα πένθους αλλά και μνήμης για τον απανταχού Ελληνισμό. Εν τούτοις, η αμάθεια και η λησμονιά έχει σκεπάσει την ελληνική μνήμη.
Το πρώτο πλήγμα για την Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν η πρώτη άλωση της Πόλης, το 1204 μ.Χ, από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας των δυτικών δυνάμεων. Η Αυτοκρατορία βρέθηκε εξαντλημένη οικονομικά, διχασμένη θρησκευτικά σε ενωτικούς και ανθενωτικούς και εδαφικά περιορισμένη. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, βρέθηκε σωτήρας της Βασιλεύουσας και αντάξιος των προγόνων του ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.
Όταν ο σουλτάνος Μωάμεθ Β’, επικεφαλής του οθωμανικού στρατού, του έκανε πρόταση να παραδώσει την Πόλη, έδωσε σθεναρή απάντηση: «Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμού, ούτε των αυτήνοικούντων. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Η πολιορκία άρχισε στις 7 Απριλίου και τελείωσε στις 29 Μαΐου 1453, όταν και εισέβαλαν στην Πόλη οι εχθροί. Ο Κωνσταντίνος πολέμησε για μην παραδώσει την τιμή της Βασιλεύουσας, γιατί οι Έλληνες ποτέ δεν παρέδιδαν τα όπλα αμαχητί. Έτσι και τότε παρέμεινε άγρυπνος φρουρός.
Σκοτώθηκε στην Πύλη του Ρωμανού, αλλά στην ψυχή του λαού παρέμεινε αθάνατος, σύμβολο και ακούραστος πολεμιστής. Το γένος μας δεν δέχτηκε τον ζυγό της δουλείας, δεν συμβιβάστηκε πότε με τον κατακτητή και δεν συνθηκολόγησε. Σε κάθε ευκαιρία με όλα τα μέσα που διέθετε και με όλη του την ψυχή, έπαιρνε τα όπλα για να ανακτήσει την Ελευθερία του και την τιμή του.
Σήμερα θυμόμαστε την άλωση, διαβάζουμε τους θρήνους και τους θρύλους συγκινούμαστε και διδασκόμαστε, διότι αυτή είναι η αξία της ιστορικής μνήμης. Επί δεκαετίες τώρα επιχειρείται η διάβρωση της ταυτότητας και της ιστορίας του γένους μας, όμως πρέπει να θυμόμαστε, «Η Ιστορία εκδικείται αυτούς που την αγνοούν». Πρέπει να θυμόμαστε γιατί μέσα από αυτή την τραγική φάση της ένδοξης ιστορίας μας, διαφαίνεται η Ελληνική διάρκεια.
Μέσα από το πέρασμα των χρόνων, οι αξίες του Ελληνισμού παραμένουν ακλόνητες. Αυτό μας διδάσκει μέσα από την ομιλία του και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στις 28 Μαΐου πριν από την τελική επίθεση των Οθωμανών. Πρέπει να θυμόμαστε, γιατί τα γεγονότα γύρω από την Άλωση μας δείχνουν την πολύτιμη συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας στην επιβίωση του γένους μας.
Η Άλωση της Βασιλεύουσας, μας διδάσκει πως έχει σημασία η ωραιότητα του Αγώνα για εθνική επιβίωση. Μέσα από τις συμφορές, βρίσκουμε την αυτοσυνειδησία μας. Σήμερα, περνάμε χαλεπούς καιρούς από πλευράς εθνικής συνείδησης, καθώς η πατρίδα μας κινδυνεύει και η εθνική μας αξιοπρέπεια βρίσκεται στο ναδίρ. Επομένως, είναι σημαντικό για εμάς να ενθυμούμαστε ότι ο δρόμος για εθνική παλιγγενεσία θα είναι δύσβατος και κακοτράχαλος. Όμως θα σταθούμε, όπως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αντάξιοι των προγόνων μας και θα διατηρήσουμε την ελληνική μας ταυτότητα ακέραια.
«Η πόλις εάλω! Αλλοίμονον, όμως, αν την αφήσωμεν να αλωθεί εντός μας».
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
