Σε νέες προκλητικές και ανυπόστατες δηλώσεις αναφορικά με την τουρκική εισβολή του 1974, προέβη την περασμένη βδομάδα ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε ομιλία του ενώπιον Τούρκων στρατιωτικών του 4ου Σώματος Στρατού στην Άγκυρα. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε σε «γενοκτονία» των τουρκοκυπρίων, ονόμασε την εισβολή στην Κύπρο «ειρηνευτική επιχείρηση» και ισχυρίστηκε πως αν είχαν πιέσει προς τα Νότια το 1974, η Κύπρος θα άνηκε ολοκληρωτικά στην Τουρκία.
Ο Τούρκος Πρόεδρος, αρχικά, αναφερόμενος στην «Ειρηνευτική Επιχείρηση», μίλησε για το πως οι Τούρκοι στρατιώτες «μαρτύρησαν», προκειμένου να «σωθούν» οι τουρκοκύπριοι που βρίσκονταν στο χείλος της «γενοκτονίας». Πρόσθεσε ακόμη, πως «εάν πίεζαν οι Τούρκοι τότε προς τον νότο, δεν θα υπήρχε νότος και βορράς ούτε τουρκική δημοκρατία βόρειας κύπρου (το ψευδοκράτος δηλαδή), αλλά η Κύπρος θα ήταν εντελώς τουρκική».
Τόνισε, εν συνεχεία, τη σημασία της «εγχώριας και ανεξάρτητης εθνικής αμυντικής βιομηχανίας», λόγω «υποχρέωσης και όχι επιλογής», για την ασφάλεια του τουρκικού έθνους, που βρίσκεται, δήθεν, μόνιμα υπό την απειλή της Ελλάδας. Υποστήριξε, μάλιστα, πως σε ενδεχόμενη σύγκρουση που θα περιλαμβάνει την Τουρκία, η στρατιωτική της ισχύ δεν δύναται να αρκεστεί στην αρωγή «διεθνών οργανισμών που καθήκον έχουν τη διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης και στην ενίσχυση από εξωγενείς συμμαχίες των οποίων είναι μέλη».
Η θρασύτατη αυτή τοποθέτηση του Τούρκου Προέδρου δεν μας βρίσκει προ εκπλήξεως, εφόσον αποτελούν ένα ακόμα παραλήρημα με παράλογες απαιτήσεις, που επιβεβαιώνουν κάθε φορά την αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας, περί του Κυπριακού ζητήματος. Η εύλογη αντίδραση, το αίσθημα αδικίας και η έντονη ανάγκη για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας θα θεωρείτο δεδομένη για οποιονδήποτε κριτικά σκεπτόμενο άνθρωπο άκουγε αυτές τις δηλώσεις. Όχι, όμως, για την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, η οποία περιορίστηκε σε μια απλή νύξη περί ασέβειας προς το Διεθνές Δίκαιο. Μια κυβέρνηση που εξακολουθεί να προτάσσει για λύση του Κυπριακού τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Είναι αδιανόητο να παραμένουμε απαθείς, να υποχωρούμε στις αξιώσεις της Τουρκίας και να μην διεκδικούμε τα αυτονόητα από τη μοναδική υπαίτιο της παράνομης τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου. Η Τουρκία αποδεικνύει καθημερινά πως όχι μόνο δεν μετανόησε, αλλά αποσκοπεί στον έλεγχο ολόκληρου του νησιού μας. Μια οποιαδήποτε ομοσπονδιακή κατάληξη, θα αποβεί αναντίρρητα μοιραία για τον ελληνισμό της Κύπρου, εφόσον έτσι αφενός αναγνωρίζεται επίσημα το ψευδοκράτος και αφετέρου παραγράφονται τα τετελεσμένα της εισβολής. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να καταφύγει στο διεθνές δίκαιο, ούτως ώστε να τιμωρηθεί η Τουρκία για τα εγκλήματα που διέπραξε στο νησί μας. Επίσης, επιβάλλεται να απεγκλωβιστεί από τις δήθεν «συμφωνίες» ’77 – ‘79, παύοντας να υποκύπτει στις αξιώσεις της Τουρκίας, ενώ αποτελεί αδήριτη ανάγκη να καταδικάζει κάθε είδους ψευδών δηλώσεων που υποσκάπτουν και παραχαράζουν ιστορία μας.
Για ακόμα μια φορά, αποδεικνύεται πως η μόνη λύση για την οποία θα έπρεπε να συνδιαλεγόμαστε, είναι αυτή της Απελευθέρωσης όλων των κατεχόμενων μας χωριών. Μόνο έτσι θα λυτρωθούν οι ψυχές των προγόνων μας και θα είμαστε πραγματικά ελεύθεροι.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
