Προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο το Κυπριακό, προτάθηκε από τη Λευκωσία η νομιμοποίηση του αεροδρομίου της Τύμπου ως ένα Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Σκοπός της κίνησης αυτής, είναι η βελτίωση των σχέσεων με το ψευδοκράτος, έτσι ώστε η ΚΔ να μεταβεί σε διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού, με αντάλλαγμα την επιστροφή της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου πίσω στα Ηνωμένα Έθνη. Το πακέτο των ΜΟΕ αποτελεί μια τακτική της ΚΔ να επαναφέρει τις συζητήσεις για το Κυπριακό, όταν οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την επανάληψη των διαπραγματεύσεων.
Τα ερωτήματα που δημιουργούνται για το εγχείρημα της αναγνώρισης του παράνομου αεροδρομίου είναι πολλά, λόγω της ασάφειας του τρόπου υλοποίησής του και λόγω της αβεβαιότητας για τις ενέργειες του ψευδοκράτους και της Τουρκίας που θα ακολουθήσουν. Ενδεχομένως, σε περίπτωση αποδοχής του σχεδίου από τουρκικής πλευράς, δημιουργείται ένα εγκληματικό αντεθνικό προηγούμενο. Αρχικά, ξεκινά σε αυτή τη λογική ένα παιχνίδι «ανταλλαγής» κυριαρχιών, το οποίο από μόνο του αποτελεί προδοτική ενέργεια. Σε αυτή την περίπτωση, διεκδικεί την περίκλειστη πόλη του Βαρωσιού για να περάσει στα χέρια πάλι των ΗΕ και όχι στης ΚΔ, επαναφέροντάς την το πιο πιθανόν στην κατάσταση πριν τη διάνοιξη, που έγινε τον Οκτώβριο του 2020. Έτσι, θα κληθεί να διακινδυνεύσει την εναέρια κυριαρχία της, δηλαδή τον έλεγχο του FIR, αλλά και την επαναλειτουργία του λιμανιού της Αμμοχώστου.
Επιπλέον, αποτελεί σοβαρό γεγονός το ότι με την αναγνώριση του αεροδρομίου ανοίγει ο δρόμος για τη νόμιμη διεξαγωγή εμπορίου και μεταφοράς επιβατών από και προς το ψευδοκράτος. Έτσι, η «τδβκ» θα διεκδικεί την αναγνώρισή της, αφού θα πληροί όλα τα κριτήρια που συνιστούν ένα ανεξάρτητο κράτος, καταφέρνοντας να φτάσει στην ξεχωριστή κυριαρχία -τον ξεκάθαρο πλέον τουρκικό στόχο- οπότε η μετέπειτα υπαναχώρηση από πλευράς μας, θα είναι αδύνατη.
Πρωταγωνιστής στην όλη ιστορία είναι ο κύριος Κασουλίδης, που είχε την ιδέα επαναφοράς αυτής της πρότασης. Η ιδέα χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα από την πολιτική μας ηγεσία για να ταράξει τα νερά σε περιπτώσεις αδιεξόδου στο Κυπριακό, αλλά πάντα χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Πρωτοεμφανίστηκε εν καιρώ Παπαδόπουλου και έκτοτε συζητείται κατά καιρούς με μικρές διαφοροποιήσεις κάθε φορά. Μια τέτοια αλλαγή πρότεινε και ο Υπουργός Εξωτερικών της ΚΔ, η οποία αφορά την παράδοση του αεροδρομίου της Τύμπου στον ICAO (Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας) αντί των ΗΕ, μετατρέποντάς το σε Διεθνές Αεροδρόμιο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Κασουλίδης προέβη στη συγκεκριμένη πρόταση, ενώ υπήρξε αυτή τη φορά τεράστια ευκαιρία επαναπροσέγγισης του ζητήματος, λόγω της καταγγελίας στα ΗΕ από τις ΗΠΑ προς τη Ρωσία για το Ουκρανικό. Όμοια, θέτοντας τα ίδια επιχειρήματα με τις ΗΠΑ, δηλαδή την καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου και της κυριαρχίας μιας άλλης χώρας, θα μπορούσε πολύ εύκολα να καταγγείλει και την Τουρκία για τις παράνομες ενέργειές της προς την ΚΔ, επανατοποθετώντας το Κυπριακό στα ΗΕ. Αντ’ αυτού προτίμησε να ξεκινήσει το γνωστό παραλήρημα για τη λύση ομοσπονδίας που θα «σώσει» τον τόπο μας, τις δύο κοινότητες και τα ΜΟΕ μεταξύ τους στα οποία, όπως ανέφερε, θα πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο. Ακόμη, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η Τουρκία δεν αναφέρθηκε καθόλου στα λεγόμενά του. Τέλος, ο κ. Κασουλίδης δήλωσε ευχαριστημένος με την υποστήριξη της ομοσπονδίας από τις ΗΠΑ και όχι της θέσης των δύο κρατών της Τουρκίας, ασχέτως του ότι και οι δύο προτάσεις μεταφράζονται σε διχοτόμηση και την τελική τουρκοποίηση του νησιού.
Αντιλαμβανόμαστε για ακόμα μια φορά ότι το Κυπριακό τυγχάνει λάθος μεταχείρισης. Η πρόταση δεν φαίνεται να βοηθά επί της ουσίας το ζήτημα, ενώ θέτει περισσότερο σε κίνδυνο την ε/κ πλευρά δίνοντας το προβάδισμα στο ψευδοκράτος για πολλοστή φορά να αναγωριστεί ως κράτος. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη όλες τις παραμέτρους και να αντιληφθούμε ότι είναι απαράδεκτο να παίζουμε παιχνίδια κυριαρχίας με την κατεχόμενη γη μας. Η αναγνώριση του αεροδρομίου θα στρώσει το έδαφος στην υλοποίηση της λύσης δύο κρατών και το όφελος για εμάς θα είναι η «επανάκτηση» του Βαρωσιού. Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε ποιους έχουμε να αντιμετωπίσουμε και πως δεν μπορεί να αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ μας, όσο η γη μας είναι ακόμα κατεχόμενη.
Ως αυτόνομοι φοιτητές απορρίπτουμε την υλοποίηση της πρότασης αυτής, καθώς αναγνωρίζουμε τις καταστροφικές συνέπειές της. Η ηγεσία μας οφείλει να στραφεί σε πολιτική διεκδίκησης των νόμιμων δικαιωμάτων μας, μακριά από τα χιλιοδοκιμασμένα και αποτυχημένα παλιά μοντέλα διαπραγμάτευσης. Επομένως, το μόνο ΜΟΕ που αποδεχόμαστε είναι η αποχώρηση του κατοχικού στρατού και η διάλυση του παράνομου μορφώματος στο βόρειο τμήμα της πατρίδας μας. Δεν γίνεται να χάνονται σημαντικές ευκαιρίες διεκδίκησης, πραγματοποιώντας την ίδια στιγμή τεράστιες υποχωρήσεις. Θα πρέπει η ΚΔ να σταματήσει επιτέλους την πολιτική του καλού παιδιού προς την Τουρκία, που το μόνο που καταφέρνει είναι να διαιωνίζει το πρόβλημα, και να ξεκινήσει να διεκδικεί στη βάση του διεθνούς δικαίου το αυτονόητο. Την ελευθερία της κατεχόμενης και αδικημένης πατρίδας μας.
Γραφείο τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
