Η τουρκική επιθετικότητα έχει αυξηθεί σε πρωτοφανή επίπεδα τον τελευταίο καιρό, τόσο σε επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, όσο και σε διπλωματικά καλοστημένες παγίδες που έχει στήσει εναντίον του Ελληνισμού. Οι ατέρμονες προσπάθειες της τουρκικής πλευράς να σφετεριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο τον φυσικό πλούτο της Κύπρου, να εντείνει την κατοχή και να διεκδικήσει ξανά τα νησιά του Αιγαίου μετά από δεκάδες χρόνια είναι δεδομένες.
Στην Κύπρο, οι προσπάθειες ξεκινούν από την ξηρά και τελειώνουν στη θάλασσα, που και στις δύο περιπτώσεις η Τουρκία έχει το πάνω χέρι. Αν συνδυαστεί αυτό το γεγονός με την δική μας πολιτική ηγεσία που ενεργεί χλιαρά και τις αναποτελεσματικές κινήσεις της, τότε φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία διεκδικεί από θέση ισχύος. Ο στόχος της είναι να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της εισβολής και με πρόσχημα την «προστασία» των τ/κ να εκμεταλλευτεί τους υδρογονάνθρακες της Κυπριακής Δημοκρατίας που βρίσκονται στην νόμιμα ανακηρυγμένη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της ΚΔ.
Οι συνεχείς εκδόσεις NAVTEX σε κυρίαρχη περιοχή της ΚΔ για στρατιωτικές ασκήσεις, σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις δημιουργούν τα αποτελέσματα που επιδιώκει η τουρκική πλευρά, καθώς εκμεταλλεύεται πλήρως την ΑΟΖ της ΚΔ η οποία αδυνατεί να προστατέψει την κυριαρχία της. Αποτέλεσμα αυτού είναι να κλιμακώνονται οι ενέργειες της Τουρκίας και να εδραιώνεται de facto ένα καθεστώς εκμετάλλευσης της Άγκυρας μέρους της ΑΟΖ της ΚΔ. Ο «Πορθητής» και το «Γιαβούζ» συνεχίζουν ανενόχλητα γεωτρύσεις στις κυπριακές θάλασσες, ενώ το «Μπαρμπαρός» συνεχίζει να κινείται νοτίως της Κύπρου.
Σαφώς και γνωρίζει αυτά τα γεγονότα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος πρώτος μίλησε για «Τρίτη εισβολή». Παρά ταύτα, καθότι αντιλαμβάνεται ότι η Άγκυρα εισβάλλει αυτή τη στιγμή στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της ΚΔ, οδήγησε το Κυπριακό σε ένα νέο αδιέξοδο όταν αποφάσισε τη διενέργεια άτυπης συνάντησης, τριμερούς και πενταμερούς με το κατοχικό καθεστώς. Εκτός αυτού, πρέπει να τονίσουμε ξανά ότι όταν ο Πρόεδρος ενός αναγνωρισμένου κράτους μεταβαίνει σε συνάντηση με τον παράνομο ηγέτη ενός κατοχικού μορφώματος, δίνει υπόσταση σε αυτό και αντιμετωπίζει τον ψευδοηγέτη ως ισότιμο συνομιλητή. Σε όλο αυτό, αξίζει να σημειωθούν οι πιέσεις της «αντιπολίτευσης» του ΑΚΕΛ για να καλέσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τη συνάντηση.
Έχει κάνει ξεκάθαρο ο κ. Ακκιντζί τα «θέλω» του, που ταυτίζονται φανερά με τα «θέλω» της Άγκυρας. Στο τραπέζι είχε θέσει το θέμα του φυσικού αερίου παρότι έχει απορριφτεί από την ΚΔ, ενώ εμείς συζητούσαμε για «κοινή επιτροπή πληροφόρησης». Τι περισσότερο μπορούμε να επιζητούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν εμείς οι ίδιοι συνομιλούμε με αυτούς που τα πλοία τους βρίσκονται εντός των θαλάσσιων συνόρων μας. Δεν μπορούμε να ζητούμε περαιτέρω μέτρα, όταν δίνουμε το μήνυμα ότι όλα θα λυθούν στο τραπέζι των συνομιλιών. Οπότε, είτε άτυπες είτε επίσημες είναι οι συναντήσεις που πραγματοποιούνται, τα αποτελέσματα είναι τα ίδια, επομένως οι αρμόδιοι να σταματήσουν να εμπαίζουν τον λαό.
Είναι ξεκάθαρο πως ο στόχος της Τουρκίας είναι να διεκδικήσει φυσικό πλούτο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και να γίνει περιφερειακή δύναμη στην περιοχή. Για αυτό και προσπαθεί να σταματήσει τη συνεργασία μεταξύ Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου-Ιορδανίας, καθώς αυτό πλήττει τα συμφέροντα της. Οι χώρες αυτές έχουν οριοθετήσει τα θαλάσσια σύνορα τους με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας κάτι που η Τουρκία αμφισβητεί παράνομα και διεκδικεί τόσο από την Κύπρο όσο και από την Ελλάδα φυσικό πλούτο. Για αυτό τον λόγο επιζητά επανακαθορισμό των ΑΟΖ με τη λύση του Κυπριακού. Εξ ου και η αυξανόμενη στρατιωτική ενίσχυση της Τουρκίας, κυρίως του ναυτικού και της αεροπορίας. Ισχυρό ναυτικό σημαίνει θαλάσσιος έλεγχος. Η τοποθέτηση κάποιων συστοιχιών των S-400 στα νότια συνεπάγεται και με έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας της Ανατολικής Μεσογείου που είναι και ο βασικός σκοπός της αγοράς τους.
Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα δεν διαθέτει την κατάλληλη τεχνογνωσία προκειμένου να προβεί σε εξόρυξη φυσικού αερίου σε τόσο σύντομο διάστημα. Αποδεικνύεται έτσι ότι βραχυπρόθεσμα, σκοπός της δεν είναι οι γεωτρήσεις αυτές καθεαυτές. Σκοπός είναι η δημιουργία τετελεσμένων και η επικοινωνιακή πολιτική, την οποία χειρίζεται άριστα το ερντογανικό καθεστώς. Αργότερα, θα την απασχολήσει και η εξόρυξη του φυσικού αερίου, όταν διασφαλίσει ότι η περιοχή της ανήκει.
Οι κινήσεις εντυπωσιασμού του Κουντρέτ Οζερσάι με το άνοιγμα των Βαρωσίων εντάσσονται σε αυτή τη λογική. Παρά το γεγονός ότι πολλάκις η τουρκική πλευρά έχει υποσχεθεί παράδοση της περίκλειστης πόλης στους νόμιμους κατοίκους της, ο κ. Οζερσάι χρησιμοποιεί ανόητες πρακτικές για να τελειώσει το έγκλημα που επιτελέστηκε το 1974 με την κατάληψη της πόλης και τη μη χρήση της από τότε. Πρέπει να τονισθεί και το γεγονός ότι οι προελάσεις επί της νεκρής ζώνης, όπως η περαιτέρω κατάληψη μέρους των Στροβιλιών, οι αντιπαραθέσεις με τους γεωργούς της Δένειας και το στέγαστρο που τοποθετήθηκε επί της οδού Λήδρας, δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αφού ο κατοχικός στρατός παραβιάζει συνεχώς τη νεκρή ζώνη, χάρη και στην παθητική στάση των Ηνωμένων Εθνών.
Όσον αφορά το Αιγαίο, το νέο απόκτημα του τουρκικού στόλου «Όρουτς Ρέις» δεν έχει τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο και συζητείται το ενδεχόμενο να σταλεί κοντά στο Καστελόριζο. Βέβαια, ακόμα και αυτό το σενάριο είναι απομακρυσμένο αφού αρκετοί αξιωματούχοι θεωρούν πιθανή κρίση με την Ελλάδα αποτρεπτικό παράγοντα. Είναι σαφές όμως ότι εάν η Ελλάδα επιμένει να διακατέχεται από το συνεχόμενο φοβικό σύνδρομο έναντι της Τουρκίας, τα αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον δεν θα είναι θετικά. Είναι ξεκάθαρο ότι ΕΕ και ΗΠΑ δεν έχουν συνδράμει στο έπακρο των δυνατοτήτων τους για αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής και αυτό έγκειται στο ότι Ελλάδα και Κύπρος δεν έχουν ταυτίσει τα συμφέροντα τους με αυτές.
Η Ελλάδα οφείλει να δείξει στην ΕΕ ότι η τουρκική επιθετικότητα πλήττει την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, την οποία ενισχύει το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Ένας αγωγός που θα περνά από την Ελλάδα και θα διανέμει φυσικό αέριο σε όλη την Ευρώπη, θα μπορούσε να ανεξαρτητοποιήσει την ΕΕ από τις ρωσικές εισαγωγές. Επίσης, πρέπει άμεσα να οριοθετήσει ΑΟΖ με τη Λιβύη, ούτως ώστε να αποκόψει την Τουρκία από οποιαδήποτε συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο και να την απομονώσει για να ακολουθήσει και η Κύπρος το ίδιο μονοπάτι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η αμερικανική γεωλογική υπηρεσία εκτιμά ότι τα αποθέματα φυσικού αερίου στην περιοχή θα ανέλθουν στα 223 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Αυτό αρκεί για να μετατρέψει την περιοχή σε μία από τις σημαντικότερες πηγές φυσικού αερίου στον κόσμο, δίνοντας στις χώρες παραγωγής μια σημαντική οικονομική ώθηση για αρκετές δεκαετίες.
Το πλέον βασικό κομμάτι όμως είναι η επανενεργοποίηση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, ούτως ώστε να γίνει ξεκάθαρο ότι το μέλλον κανενός μέρους του Ελληνισμού δεν παζαρεύεται. Η Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού εδώ και σχεδόν τέσσερεις χιλιετίες και είναι καθήκον της Ελλάδας να την προστατέψει από την τουρκική επιθετικότητα. Ο άξονας Ελλάδας-Κύπρου ενισχύει την υπόσταση της ΚΔ στην περιοχή και διασφαλίζει τον φυσικό πλούτο των δύο κρατών. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να υποστηριχτεί από την Ελληνική πλευρά η οριοθέτηση κοινής ΑΟΖ με την ΚΔ, αφού οι δύο χώρες έχουν θαλάσσια σύνορα βάσει του Δικαίου της Θάλασσας. Είναι παράνομο η Τουρκία να επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο για να αποδείξει ότι έχει θαλάσσια σύνορα με Αίγυπτο και Λιβύη, αφού αυτό παρακάμπτει το μισό Αιγαίο και την Κύπρο!
Ακόμα, πρέπει να ενισχυθεί στρατιωτικά με αεροναυτικές δυνάμεις το Καστελόριζο και η περιοχή του Αιγαίου γενικότερα με σκοπό να αυξηθεί ο αποτρεπτικός παράγοντας αποστολής του «Όρουτς Ρέις» στην περιοχή για σεισμογραφικές έρευνες. Επίσης, σημαντικό θα ήταν να πραγματοποιηθούν στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή μετά από δέσμευση της και να συμμετέχουν και οι υπόλοιπες χώρες της συνεργασίας της Ανατολικής Μεσογείου, όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ιορδανία, αλλά και η Γαλλία που έχει άμεσα συμφέροντα στην περιοχή.
Δεν πρέπει να ξεχαστεί ο αμερικανικός παράγοντας. Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ συμφώνησαν με την Τουρκία για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στη Βόρεια Συρία, το έκαναν για να μην εισβάλει η Τουρκία ανατολικά του Ευφράτη, όπως είχε προαναγγελθεί. Δεν είναι ξεκάθαρο ποια είναι η θέση του κ. Τραμπ για την Τουρκία, καθώς αρνείται να κόψει διπλωματικές σχέσεις μαζί της μετά την αγορά των S-400 και την αναγγελία επίθεσης στους Κούρδους που θεωρούνται σύμμαχοι. Παρόλα αυτά, είναι ξεκάθαρο ότι οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα τον τελευταίο καιρό και αυτό είναι κάτι που χρίζει εκμετάλλευσης.
Αυτές οι ενέργειες θα έκαναν σαφείς τις κόκκινες γραμμές της Ελλάδας σε Κύπρο και Αιγαίο. Η δυνατότητα αποτροπής της επεκτατικής Τουρκίας θα της υπενθυμίσει ότι πρέπει να σταματήσει άμεσα την ιμπεριαλιστική της πολιτική που εκφράζει εδώ και δεκαετίες με την επίδειξη του «σκληρού προσώπου» της πολιτικής της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ενδοτικότητα του Ελληνισμού και η «πολιτική» των διαβημάτων και της αδυναμίας άμεσης αντιμετώπισης προβλημάτων οδηγούν στο «γκριζάρισμα» περιοχών της ελληνικής και κυπριακής επικράτειας. Επιβάλλεται η άμεση σύνταξη πολιτικής που θα αποσκοπεί στην αποτροπή της τουρκικής επιθετικότητας.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
