Η προπαγάνδα και η ανελευθερία του Τύπου στην Τουρκία είναι μια μάστιγα που επισκιάζει εδώ και χρόνια τη χώρα. Σαφώς, οφείλεται και στην αυταρχική κυβέρνηση του νεοσουλτάνου Ερντογάν, ο οποίος ελέγχει ως επί το πλείστον τα ΜΜΕ, με σκοπό την εξυπηρέτηση των πολιτικών του συμφερόντων. Η ελευθερία του Τύπου αποτελεί ένα ακόμα ανθρώπινο δικαίωμα που η Τουρκία αθετεί. Εν μέρει, στην ίδια μοίρα βρίσκεται και ο ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), που ενώ υποτίθεται ότι πρέπει να προασπίζει την Ελευθερία του Τύπου, κάποτε έδωσε τη συγκατάθεσή του και αποτελούσε τον εμπνευστή ενός αναξιοπρεπούς εγχειριδίου, του λεγόμενου «γλωσσαρίου».
Όσον αφορά τη χειραγώγηση των ΜΜΕ στην Τουρκία και την ανελευθερία του Τύπου, δεν είναι τυχαίο που στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου για το 2020, η Τουρκία χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη φυλακή επαγγελματιών δημοσιογράφων στον κόσμο, εφόσον κατατάσσεται στην 154η θέση από τις 180 χώρες (όσο ψηλότερη είναι η θέση, τόσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο ελευθερίας του τύπου). Άλλωστε, πολλάκις διαπράχθηκαν συλλήψεις ή ακόμα και «τυχαίες» δολοφονίες δημοσιογράφων που τόλμησαν να ταχθούν κατά της κυβέρνησης Ερντογάν.
Την ανελευθερία των ΜΜΕ στην Τουρκία και τη χειραγώγησή τους, επιβεβαιώνει και η πρόσφατη απαγόρευση μετάδοσης του τουρκικού καναλιού «Diyalog» που εδρεύει στα κατεχόμενα, από το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο της Τουρκίας. Προηγήθηκε ένα συμβάν με τον Τούρκο ιδιοκτήτη του καναλιού, ο οποίος εξέφρασε το παράπονό του για την παραμέληση των κατεχομένων από την Τουρκία, αναφέροντας πως ίσως να ήταν καλύτερα το παράνομο καθεστώς να συνδεθεί με τη Βρετανία. Αυτό ήταν αρκετό για να προκαλέσει την οργή του Ερντογάν, που διέταξε το κλείσιμο του καναλιού.
Κάπου εδώ, ο εκπρόσωπος του Γραφείου για την Ελευθερία του Τύπου στον ΟΑΣΕ, Αρλέμ Ντεζίρ, έσπευσε να εκφράσει την ανησυχία του για την απαγόρευση μετάδοσης του καναλιού, όταν ο λεγόμενος «σύνδεσμος τ/κ δημοσιογράφων» διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός. Ο Ντεζίρ ανέφερε ότι «κάτι τέτοιο ανοίγει τον δρόμο για εκφοβισμό ΜΜΕ και δημοσιογράφων αλλά και αυτολογοκρισία». Ωστόσο, ενώ τώρα υποτίθεται ότι υπερασπίζεται την ελευθερία του Τύπου, ο ίδιος πριν από δύο χρόνια επικροτούσε και υποστήριζε το λεγόμενο γλωσσάρι, το οποίο καταπατούσε το δικαίωμα ελευθερίας του λόγου των Ελληνοκυπρίων δημοσιογράφων.
Tο «γλωσσάρι», ετοιμάστηκε αντιδημοκρατικά από τον ΟΑΣΕ και τον κ. Ντεζίρ με τη βοήθεια δύο Ελληνοκυπρίων και δύο τ/κ, χωρίς καμία ανάμειξη, ενημέρωση και συγκατάθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, καθόριζε συγκεκριμένες λέξεις που τα κυπριακά και τουρκικά ΜΜΕ θα αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν. Περιέχοντας συνολικά 56 εκφράσεις και λέξεις, ουσιαστικά αποτελούσε ένα εγχειρίδιο με τις λέξεις που επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθούν από τους δημοσιογράφους, όσον αφορά την τουρκική κατοχή στο νησί.
Έτσι, αντικαταστάθηκαν λέξεις και εκφράσεις που ήταν κατά τους αρμόδιους «ευαίσθητες» για τις δύο «κοινότητες». Για παράδειγμα, αντί για τη λέξη «Αττίλας» προτάθηκε το «τουρκικός στρατός» ή «τουρκικά στρατεύματα» και αντί για «κυπριακός λαός» προτάθηκε η «ελληνοκυπριακή κοινότητα». Ο Τούρκος εισβολέας σύμφωνα με το γλωσσάρι θα λεγόταν απλά «Τουρκία, τουρκικός στρατός ή τουρκική κυβέρνηση», ενώ για τη λέξη «πρόσφυγες» προτάθηκε η αντικατάστασή της με «Τουρκοκύπριοι πρόσφυγες και Ελληνοκύπριοι ή και Μαρωνίτες πρόσφυγες, που ζουν στο βόρειο μέρος της Κύπρου.» Επιπλέον, για τη λέξη «εγκλωβισμένοι» πρότειναν το «Ελληνοκύπριοι που ζουν στο βόρειο μέρος της Κύπρου» και οι «ελεύθερες περιοχές» πρότειναν να αναφέρονται ως το «νότιο μέρος της Κύπρου». Για αντικατάσταση της έκφρασης «εγκάθετος ηγέτης» προτάθηκε να αναφέρεται το «Τουρκοκύπριος ηγέτης» και το «παράνομο καθεστώς» προτάθηκε να λέγεται «τουρκοκυπριακή διοίκηση». Ακόμα, ο Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ σύμφωνα με το γλωσσάρι θα αναφερόταν απλά ως «αγώνας της ΕΟΚΑ», καθώς θεωρούν ότι η πρώτη ονομασία είναι προσβλητική για τους τ/κ, από τη στιγμή που εκτός από την Απελευθέρωση από τον αγγλικό ζυγό, διεξήχθη και για την Ένωση με τη μάνα μας Ελλάδα.
Αναρωτιόμαστε πόσο προδομένες θα ένιωθαν οι ψυχές των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, τη στιγμή που μερικοί σύμμαχοι του αθέατου πολέμου και παραχάραξης της ιστορίας, δεν θα αναγνώριζαν τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ορκίστηκαν και έδωσαν τη ζωή τους. Ωστόσο, αρκετοί Κύπριοι δημοσιογράφοι και κυπριακά κόμματα τάχθηκαν ενάντια στο γλωσσάρι, αφού η χρήση του επιτυγχάνει την παραπληροφόρηση, το πλήγμα στην ελευθερία του λόγου, την παραγραφή των γεγονότων και την παραχάραξη της ιστορίας του νησιού. Κάπως έτσι, ο Έλληνας Κύπριος πολίτης θα ξεχνούσε σταδιακά τα εγκλήματα της βάρβαρης εισβολής και την Ελληνική του ιστορία και θα ωθείτο και ευκολότερα προς τη λύση της ΔΔΟ.
Όπως δύναται κανείς να αντιληφθεί ουσιαστικά, το περιβόητο γλωσσάρι είναι μια μηχανή επικίνδυνης προπαγάνδας μέσω της οποίας θα μπορούσε ευκολότερα η κατοχική Τουρκία να αποκρύψει τις βαρβαρότητες του ’74 και τα όσα παράνομα συνεχίζει να πράττει. Επιπλέον, ο αθέατος πόλεμος που πραγματοποιεί ο Ερντογάν μέσω της χειραγώγησης των Μέσων έχει ως στόχο την αποχαύνωση του κόσμου και την τύφλωση του λαού του, όσον αφορά τα αδιάκοπα εγκλήματα που διαπράττει η Τουρκία. Η παραπληροφόρηση και η χειραγώγηση των ΜΜΕ, καταπατά το ανθρώπινο δικαίωμα για ελευθερία στον Τύπο και της έγκυρης πληροφόρησης των πολιτών και εάν αυτό το ύπουλο σχέδιο λάμβανε χώρα στα κυπριακά μέσα, θα ταίριαζε απόλυτα στα διχοτομικά σχέδια της Τουρκίας. Ωστόσο, καθίσταται μάταιο να παραχαράξει κανείς την ιστορία ενός τέτοιου λαού και τις βαρβαρότητες που διέπραξε σε αυτόν η εγκληματική Τουρκία.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
