11 Ιουλίου 2011, ώρα 5:47 π.μ. Μια δυνατή έκρηξη, συνοδευόμενη από ισχυρή λάμψη, μετατρέπει τη νύχτα σε μέρα. Λίγα μόνο δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για να φέρουν την καταστροφή και να πάρουν μαζί τους τις ψυχές δεκατριών συνανθρώπων μας. Δεκατριών ηρώων που υπηρέτησαν πιστά την πατρίδα. Που πάλεψαν με θάρρος και κοίταξαν κατάματα τον θάνατο.
Το 2009 98 εμπορευματοκιβώτια με στρατιωτικό υλικό και πυρίτιδα, τα οποία είχαν κατασχεθεί από ρωσικό πλοίο που κατευθυνόταν προς τη Συρία, κατέληξαν στο νησί μας, κάτω από τον καυτό ήλιο στη ναυτική βάση Ευάγγελος Φλωράκης στο Μαρί. Όταν τρεις μήνες πριν το τραγικό γεγονός τα φορτία άρχισαν να διογκώνονται, στάλθηκαν προειδοποιητικές επιστολές στο ΓΕΕΦ και στο Υπουργείο Άμυνας, χωρίς όμως να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Τα ξημερώματα της 11ης Ιουλίους τις 4:30 π.μ., η πυροσβεστική λαμβάνει σήμα για πυρκαγιά στο στρατόπεδο, φτάνοντας εκεί άμεσα. Μια ώρα και 17 λεπτά μετά, όλα άλλαξαν. Ο χρόνος σταμάτησε. Η ναυτική βάση και ότι βρισκόταν γύρω της σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων μετατράπηκαν σε βομβαρδισμένο τοπίο. Σίδερα, ξύλα, πέτρες, πυρομαχικά, η θάλασσα, οι άνθρωποι, έγιναν ένα. Η Κύπρος μας θρηνεί και πάλι μέσα στο κατακαλόκαιρο. Άλλη μια μέρα του Ιούλη που καταχωρείται στις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας.
Πλοίαρχος, Ανδρέας Ιωαννίδης
Αντιπλοίαρχος, Λάμπρος Λάμπρου
Αρχικελευστής, Κλεάνθης Κλεάνθους
ΕΠΥ Κελευστής, Μιχάλης Ηρακλέους
Ναύτης, Χριστάκης Χριστοφόρου
Ναύτης, Μίλτος Χριστοφόρου
Ναύτης, Αντώνης Χαραλάμπους
Αρχιλοχίας Πυροσβεστικής, Ανδρέας Παπαδόπουλος
Πυροσβέστης, Βασίλης Κρόκος
Πυροσβέστης, Σπύρος Ταντής
Πυροσβέστης, Παναγιώτης Θεοφίλου
Αρχιπυροσβέστης, Γιώργος Γιακουμής
Πυροσβέστης, Αδάμος Αδάμου
Δεκατρείς άνθρωποι. Γιοι, σύζυγοι, πατεράδες, φίλοι και πλέον ήρωες. Όλο το νησί τους αγκάλιασε, τους έκανε δικούς του ανθρώπους και θρήνησε για τον χαμό τους. Σύσσωμη η κυπριακή κοινωνία απαίτησε την απόδοση δικαιοσύνης, την καταδίκη όσων έφεραν ευθύνη, όσων οδήγησαν στον θάνατο τα δεκατρία μας παλικάρια. Μα δεν μίλησαν όλοι. Κάποιοι έκρυψαν την αλήθεια, άλλοι προσπάθησαν να αποδώσουν αλλού τις ευθύνες. Κάποιοι άλλοι ακόμη «νίπτουν τας χείρας». Κανένας δεν ζήτησε συγνώμη στους συγγενείς των θυμάτων.
Κηδείες, μνημόσυνα, πορείες, διαδηλώσεις έξω από το προεδρικό, εκδηλώσεις, διαμάχες μεταξύ πολιτικών. Αυτά ήταν όσα ακολούθησαν τις επόμενες μέρες. Βυθισμένος στο σκοτάδι, μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφού με την έκρηξη καταστράφηκε ο μεγαλύτερος ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός της Κύπρου στο Βασιλικό, ο κόσμος ζητά την αλήθεια.
Σε λίγο καιρό, το πόρισμα του κ. Πόλυ Πολυβίου, ο οποίος διορίστηκε από τον ίδιο τον ΠτΔ, Δημήτρη Χριστόφια, δεν έγινε αποδεκτό από αυτόν, λόγω του ότι ήταν «προκατειλημμένο εναντίον της κυβέρνησης». Η αλήθεια σκεπάζεται άλλη μια φορά και για τον χαμό των ηρώων μας δεν αναλαμβάνει ευθύνες κανείς. Άνθρωποι-δολοφόνοι απολαμβάνουν την ατιμωρησία, συνεχίζοντας να ασκούν καθήκοντα για τα οποία κρίθηκαν ανάξιοι. Μετά από πολλές προσπάθειες, πολλές διαμάχες και πολλές δίκες το αποτέλεσμα ήταν το εξής:
Τέως υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού: ΑΘΩΟΣ.
Τέως υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας: ΕΝΟΧΟΣ (για ανθρωποκτονία) 5 χρόνια φυλάκιση.
Τέως υπαρχηγός της Εθνικής Φρουράς Σάββας Αργυρού: ΑΘΩΟΣ.
Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ανδρέας Νικολάου: ΕΝΟΧΟΣ, δύο χρόνια φυλάκιση.
Σε διαθεσιμότητα υποδιευθυντής Πυροσβεστικής Χαράλαμπος Χαραλάμπους: ΕΝΟΧΟΣ, 2 χρόνια φυλάκιση.
Σε διαθεσιμότητα Διοικητής της ΕΜΑΚ Ανδρέας Λοϊζίδης: ΕΝΟΧΟΣ, 2 χρόνια φυλάκιση.
Τέσσερις ένοχοι, μια τρύπα στα θεμέλια της γης, 13 νεκροί, 62 τραυματίες, δύο μητέρες που χάνουν τα παιδιά τους, τρία παιδιά που χάνουν τον πατέρα τους, μια χώρα μαυροφορεμένη και εκατοντάδες αναπάντητα γιατί.
Αυτά άφησε πίσω της η φονική έκρηξη στις 11 Ιουλίου.
«Από ψηλά κοιτάνε οι δεκατρείς αετοί,
Έχουν στα μάτια θλίψη, στα χείλη το γιατί.»
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
