24 Απριλίου 2004 – ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ

Στις 24 Απριλίου 2004, ο κυπριακός ελληνισμός απάντησε με ένα ηχηρό ΟΧΙ σε όλους όσους επιβουλεύονται τη μοίρα του και προσπάθησαν να ξεπουλήσουν το νησί μας στους Τούρκους για χάριν της λύσης, όπως συνεχίζουν να κάνουν και σήμερα χωρίς κανένα ίχνος ντροπής.

Το σχέδιο ΑΝΑΝ τέθηκε σε δημοψήφισμα ξεχωριστά στους Έλληνες της Κύπρου και στους τ/κ. Από τους πρώτους απορρίφθηκε με το συντριπτικό ποσοστό του 76%, ενώ από τους τελευταίους υπερψηφίστηκε με ποσοστό 65%. Αυτό το γεγονός και μόνο αποδεικνύει τα υπερπλεονεκτήματα της λύσης για τους Τουρκοκύπριους.

Όπως και σήμερα, εν έτει 2024, έτσι και πριν 20 χρόνια, το σχέδιο λύσης του κυπριακού προβλήματος βασιζόταν στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Ήταν ένα αχανές και πολυσέλιδο σχέδιο, το οποίο οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην τουρκοποίηση της Κύπρου. 

Αρχικά, η τουρκοκυπριακή μειονότητα διατηρούσε το δικαίωμα άσκησης βέτο, το οποίο είχε κατοχυρώσει και στο δοτό Σύνταγμα ανεξαρτησίας το 1960, κάτι που θα καθιστούσε την Τουρκία όχι μόνο κυρίαρχη στον βορρά αλλά και συγκυρίαρχη στον νότο. Προνοούσε την ύπαρξη δυο ισότιμων συνιστώντων κρατιδίων, τα οποία θα είχαν δικές τους σημαίες, κοινοβούλια και ύμνους. Παρόλα αυτά, θα υπήρχε και η σημαία της Ομόσπονδης Κύπρου, 5 οριζόντιες λωρίδες μπλε-λευκή- κίτρινη- λευκή- κόκκινη, όπως και ο νέος εθνικός ύμνος. Συν τοις άλλοις, το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων θα παρέμενε, με τις Ελλάδα, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο να έχουν αυτό τον ρόλο.

Η αποστρατικοποίηση του νησιού, όπως και σήμερα, τέθηκε μέσω μεταβατικών σταδίων σε βάθος χρόνου, χωρίς όμως την αποχώρηση των Βρετανικών Βάσεων από το κυπριακό έδαφος. Όσον αφορά στο εδαφικό, ο χάρτης προνοούσε το ποσοστό του 28,5% για το τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο, δηλαδή ούτε 10% επιστροφή εδάφους που κατακτήθηκε με βάρβαρο τρόπο από την Τουρκία.  Η ελευθερία εγκατάστασης και η ελευθερία απόκτησης περιουσίας ήταν κουτσουρεμένες και υπό περιορισμούς, αφού υπήρχαν συγκεκριμένα ποσοστά πληθυσμού που θα μπορούσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, αλλά και να αγοράσουν γη στο άλλο συνιστών κρατίδιο. Ουσιαστικά, μιλούσε για τη μη επιστροφή όλων των προσφύγων ούτε καν στο μακροπρόθεσμο μέλλον.

Στην νομοθετική εξουσία, μια από τις τρεις βασικές εξουσίες κάθε σύγχρονου κράτους, τα πράγματα ήταν περίπλοκα. Για να ψηφιστεί ένας νόμος, θα έπρεπε να εγκριθεί με απλή πλειοψηφία και από τα δύο σώματα, θα απαιτείτο όμως και να ψηφιστεί τουλάχιστον από το ένα τέταρτο των αντιπροσώπων κάθε συνιστώντος κράτους.

Στην εκτελεστική εξουσία, το προεδρικό συμβούλιο θα αποτελείτο από 4 Ελληνοκύπριους και 2 τ/κ με δικαίωμα ψήφου. Σε κάθε απόφαση θα χρειαζόταν μια θετική τουλάχιστον ψήφος από το κάθε συνιστών κρατίδιο, αν δηλαδή ένας από τους δύο τ/κ δεν ψήφιζε υπέρ, αυτομάτως δε θα περνούσε κάποια απόφαση ακόμα κι αν η πλειοψηφία τασσόταν υπέρ της συγκεκριμένης πρότασης. Ίσχυε επίσης η εκ περιτροπής προεδρία, η εναλλαγή Προέδρου κάθε 20 μήνες, είτε Ελληνοκύπριου είτε Τουρκοκύπριου με αναλογία δύο προς ένα.

Στο Ανώτατο Δικαστήριο τα δύο μέρη θα εκπροσωπούνταν ισάριθμα και θα υπήρχαν ακόμη τρεις ξένοι δικαστές που θα έπαιρναν την απόφαση σε περίπτωση ισοψηφίας, άρα σε μία τέτοια περίπτωση θα παραδίδαμε την τύχη μας στα συμφέροντα των ξένων.

Όλα τα παραπάνω φανερώνουν την επικινδυνότητα του Σχεδίου Αναν για το νησί μας, αλλά και της υπό συζήτηση λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός, ότι το 2004 υπήρξε μια σελίδα αναπτέρωσης ηθικού για τους Έλληνες της Κύπρου. Ο λαός αποφάσισε ότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν είναι η λύση που θέλει και ότι επιθυμεί να έρθει η δικαιοσύνη στο νησί, να καταδικαστεί η Τουρκία για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε και να διαφεντεύει ο ίδιος το μέλλον του και τη γη του.

Δυστυχώς σήμερα, το ηχηρό μήνυμα του 2004 δεν φτάνει ούτε στα αυτιά του Προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε στα αυτιά του ΟΗΕ, ούτε στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Επιμένουν να μάχονται για μια λύση άδικη, ρατσιστική και αντιδημοκρατική, αψηφώντας και αδιαφορώντας για την λαϊκή ετυμηγορία, αλλά ακολουθώντας τα δικά τους συμφέροντα, το χρήμα και τη δόξα.

Εμείς, τους διαβεβαιώνουμε πως θα ξαναπούμε ΟΧΙ σε ένα Νέο Σχέδιο Ανάν, δεν θα επιτρέψουμε τον αφανισμό του Ελληνισμού στην Κύπρο, δεν θα επιτρέψουμε την αθώωση της Τουρκίας, αλλά θα αγωνιστούμε όπως μας έμαθαν οι πρόγονοί μας μέχρι την τελική δικαίωση, γιατί αυτό αξίζει σε όσους θυσιάστηκαν για τούτο τον τόπο, γιατί αξίζει στα παιδιά μας που θα γεννήσει αυτός ο τόπος.

Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης

Μοιράσου το:

ΣΧΕΤΙΚΑ

Η 1η Οκτωβρίου 1960 καθιερώθηκε ως ημέρα ανακήρυξης της «ανεξαρτησίας» της Κύπρου από τους Βρετανούς.

Τα τρία παλληκάρια, που πάνω από όλα έβαλαν τον πόθο τους για Λευτεριά και Ένωση