Κατά την διάρκεια του Εθνικού συμβουλίου, στις 23 Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, έκανε ξεκάθαρη την προτίμηση του προς τη λύση με μοντέλο την αποκεντρωμένη ομοσπονδία για το Κυπριακό. Ωστόσο, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Πρόδρομος Προδρόμου, αναφέρει πως «δεν θα είναι δυνατό να κατατεθεί πρόταση πριν την επανέναρξη των συνομιλιών».

Αν και δεν εξηγήθηκε ιδιαίτερα η κεντρική ιδέα πίσω από την «χαλαρή ομοσπονδία», γνωρίζουμε ότι η κεντρική κυβέρνηση του ομόσπονδου κράτους θα έχει ελάχιστες αρμοδιότητες, ενώ τα δύο συνιστώντα κρατίδια θα έχουν αυξημένες αρμοδιότητες και δεν θα λαμβάνονται κοινές αποφάσεις. Αυτό ουσιαστικά μας παραπέμπει σε ένα μοντέλο συνομοσπονδίας, που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια, στην διχοτόμηση και την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ασχέτως με τα όσα γράφονται.

Στο πρόσωπο της «στρατηγικής» που ακολουθείτε στο Κυπριακό, εκδηλώνεται η ηττοπάθεια και η απελπισία της δικής μας πλευράς. Τα σχέδια λύσης που υποστηρίζει, πριν καν ξεκινήσουν να υλοποιούνται, είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. Οι ανησυχίες για την δυσλειτουργικότητα του ομόσπονδου κράτους, λόγω του «μπλοκαρίσματος» κατά την διαδικασία λήψης αποφάσεων, δεν επιλύεται με την αύξηση των αρμοδιοτήτων στα δύο συνιστώντα κρατίδια. Επιπλέον, συνεχώς γίνονται αναφορές για μια «επανενωμένη» πατρίδα και για μια «ενωμένη» Κύπρο αλλά, γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό, πως στην ομοσπονδιακή Κύπρο θα έχουμε δύο ξεχωριστά κράτη, που μόνο στα λόγια θα έχουν «μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα».

Θεωρούμε πως είναι τεράστιο σφάλμα από την δική μας την πλευρά να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί, ή να μην θέλει να αντιληφθεί, ότι όπως και να ονομάσουμε αυτό το έκτρωμα δεν μπορεί να λειτουργήσει ευνοϊκά για τον τόπο μας. Ας την ονομάσουν όπως θέλουν. «Αποκεντρωμένη», «χαλαρή» ή «διζωνική δικοινοτική». Για εμάς, όλες αυτές οι ονομασίες λειτουργούν ως χαμαιλέοντας, που αλλάζει συνεχώς χρώματα απλά για να προσαρμοστεί στο νέο του περιβάλλον.

Εδώ δεν είναι ούτε Η.Π.Α ούτε Γερμανία. Είναι η Ελληνική μας Κύπρος. Οποιαδήποτε λύση, την χωρίζει σε δύο κομμάτια με εθνοτικά κριτήρια, μόνο την επανάληψη των γεγονότων του 1974 μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα. Το Κυπριακό, αποτελεί πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Οι πολιτικοί μας ηγέτες πρέπει να σταματήσουν να σκέφτονται «πατέντες» για την λύση του, με σκοπό την ευκολότερη αποδοχή της από τις δύο πλευρές, ασχέτως από τη λειτουργικότητα της. Πρέπει να κατανοήσουν ότι το μόνο σχέδιο που μπορεί να πετύχει και να γίνει αποδεκτό από τον λαό, είναι η Απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών μας.

Ως Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης, έχουμε κουραστεί να ακούμε συνεχώς την ίδια κασέτα. Περιμένουμε να ακούσουμε κάτι, που θα μας προκαλέσει το αίσθημα της αισιοδοξίας και της σιγουριάς, αλλά δυστυχώς η πολιτική ηγεσία μας απογοητεύει επανειλημμένα. Δεν μένουμε όμως στην αναμονή, καθώς ο Αγώνας για Λευτεριά ξεκινά από τα στενά της Λευκωσίας και φτάνει μέχρι το Λευκό Πύργο. Όλοι αυτοί που, τάσσονται φανατικά υπέρ της λύσης με μοντέλο την Ομοσπονδία, πρέπει να αναθεωρήσουν και να σκεφτούν σοβαρά τις συνέπειες αυτής της λύσης. Η ηττοπάθεια δεν είναι χαρακτηριστικό, που θα βοηθήσει στη δημιουργία Εθνικής στρατηγικής για λύση του Κυπριακού. Χρειαζόμαστε μια εθνική στρατηγική που σε συνεργασία με την, εθνικά συνειδητοποιημένη, Ελλάδα θα μπορούσε να χαράξει τον δρόμο προς την Απελευθέρωση της πατρίδας μας. Δεν είναι «όνειρο απατηλό». Δεν χρειάζεται να είναι «πατριωτικά ρεαλιστικό». Η μαχητικότητα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες, είναι κάτι που μας άφησαν ως παρακαταθήκη οι πρόγονοι μας. Αφήστε λοιπόν πίσω σας όλα αυτά τα μορφώματα και δείτε την ουσία του προβλήματος. Ο Πενταδάκτυλος, μας ζητά εδώ και τόσα χρόνια. Ας του δώσουμε ξανά πνοή με μια Κύπρο Ελεύθερη, για πάντα Ελληνική.

Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης