Πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή, 8 Ιουλίου 2022, τα εγκαίνια του αγωγού φυσικού αερίου IGB στη βιομηχανική περιοχή Κομοτηνής. Πρόκειται για έναν αγωγό που ξεκινά από την Κομοτηνή και καταλήγει στη Στάρα Ζαγόρα Βουλγαρίας, συνδέοντας έτσι το εθνικό σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου της Ελλάδας με αυτό της Βουλγαρίας. Στην τελετή παρευρέθηκαν οι πρωθυπουργοί των δύο κρατών, οι οποίοι χαρακτήρισαν τον αγωγό ως έργο εθνικής σημασίας και δημοσίου συμφέροντος. Ο IGB συμπεριλήφθηκε στα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χαρακτηρίζεται ως έργο εθνικής προτεραιότητας από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Η υλοποίηση του αγωγού ξεκίνησε να συζητείται από το 2009 και στις 10 Οκτωβρίου 2020 υπεγράφη η Διακυβερνητική Συμφωνία για το έργο. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε φέτος και το φθινόπωρο αναμένεται η έναρξη της λειτουργίας του σε εμπορικό επίπεδο.
Το έργο θεωρείται στρατηγικής σημασίας ως μια εναλλακτική οδός μεταφοράς φυσικού αερίου, στο πλαίσιο της προσπάθειας για ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Υποστηρίζεται από πολλούς ότι αναβαθμίζει την Ελλάδα γεωπολιτικά, βελτιώνοντας τη σύνδεση των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης με τον Νότιο Διάδρομο εφοδιασμού με φυσικό αέριο, καθώς συνενώνεται ο Νότος με τον Βορρά. Σύμφωνα με τις βλέψεις της κυβέρνησης και τον σχεδιασμό του ενεργειακού χάρτη της περιοχής, η Βόρεια και κατ’ επέκταση ολόκληρη η Ελλάδα, θα αποκτήσει άλλη δυναμική. Ο IGB μαζί με τον πλωτό σταθμό αποθήκευσης και αεριοποίησης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) που κατασκευάζεται στην Αλεξανδρούπολη, τον FSRU, παρουσιάζεται ότι θα βελτιώσουν την κάθετη διασύνδεση του ελληνικού συστήματος με τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Επίσης, ο IGB θα μπορεί να μεταφέρει και LNG και από τους υφιστάμενους Τερματικούς Σταθμούς της Ελλάδας.
Ο αγωγός είναι συνδεδεμένος με τον αγωγό TAP, από τον οποίο τροφοδοτείται. Σημειώνεται ότι ο δεύτερος καλύπτει το 20% των αναγκών της Ελλάδας σε φυσικό αέριο και αποτελεί μέρος του Νότιου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου, ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα έργα υποδομής που ενώνονται για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Κασπία Θάλασσα στην Ευρώπη. Περιλαμβάνει δηλαδή, μεταξύ άλλων κατασκευών, τους αγωγούς: Αγωγός Νότιου Καυκάσου (SCPX) Αζερμπαϊτζάν και Γεωργίας, Αγωγός Φυσικού Αερίου Ανατολίας (TANAP) της Τουρκίας και Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου (TAP) Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας. Επομένως, το φυσικό αέριο που θα διέρχεται από τον IGB προέρχεται από το Αζερμπαϊτζάν, όπως ισχύει και στην περίπτωση του TAP της Ελλάδας.
Παράλληλα, η Ελλάδα φαίνεται να αποβάλλει την Κύπρο από την ενεργειακή της πολιτική, συζητώντας για την υλοποίηση του EastMed μόνο σε συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Πέραν της αναγκαιότητας που θέτουν οι ιστορικοί λόγοι για συμμαχία μεταξύ Ελληνικής και Κυπριακής Δημοκρατίας, η Ελλάδα, με αυτή της την ενέργεια, αφήνει πίσω ένα κράτος με γεωστρατηγική θέση στην περιοχή, που με τη σωστή διαχείριση θα μπορούσε να αποτελεί σημαντικό παράγοντα στα ενεργειακά δρώμενα. Επίσης, αφού υποστηρίζεται ότι κοινός ευρωπαϊκός στόχος είναι η «ενεργειακή αυτονομία» της ηπείρου μας, δεν μπορεί να απουσιάζει η ΚΔ από το σκηνικό και την ίδια στιγμή, να υποβοηθούνται χώρες που παραβιάζουν δικαιώματα λαών και την κυριαρχία ευρωπαϊκών κρατών. Άλλωστε, ο EastMed αποτελεί έργο τεράστιας σημασίας, αφού θα μπορούσε να συμβάλει πραγματικά στην ενεργειακή απεξάρτηση από εχθρικά κράτη και στην ουσιαστική ενίσχυση του Ελληνισμού.
Από την άλλη βέβαια, η πολιτική ηγεσία της Κύπρου κατάφερε να χάσει την ευκαιρία για άμεση αξιοποίηση του φυσικού αερίου της και της γεωγραφικής της θέσης, σε μια περίοδο μεγάλης ανάγκης για την Ευρώπη. Ο Υπουργός Εξωτερικών της ΚΔ συνεχίζει να υποστηρίζει ότι το φυσικό αέριο θα τύχει εκμετάλλευσης με τη λύση του Κυπριακού και απορρίπτει τον EastMed, με πρόφαση τις τουρκικές παραβιάσεις, καθώς η Άγκυρα δεν επέτρεπε τη διενέργεια σχετικών ερευνών σε περιοχές που σύμφωνα πάντα με την τουρκική «πραγματικότητα», ανήκουν στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Έτσι, προωθεί την τουρκική αναθεωρητική πολιτική, εκφράζοντας τη θέση ότι ο αγωγός θα πρέπει να περάσει προς την Τουρκία, όπως η ίδια επιθυμεί, μιας και δεν είναι εφικτή η υλοποίησή του υπό τις αρχικές συνθήκες, σύμφωνα με τον ίδιο. Περιορίστηκαν, λοιπόν, με αυτό τον τρόπο, οι προοπτικές για συνεργασία της ΚΔ είτε με την Ελλάδα, είτε με άλλα κράτη στον τομέα αυτό.
Επιπλέον, πολλοί από τους «μελλοντικούς συμμάχους» της Ελλάδας αποτελούν σύγχρονους ή παλαιότερους εχθρούς του Ελληνισμού. Ο λόγος γίνεται αρχικά για την Τουρκία, η οποία συνεχίζει ακάθεκτη να προβαίνει σε παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού χώρου, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου. Έπειτα, η Βουλγαρία, που αποτελεί το δεύτερο μέρος της σχετικής Συμφωνίας για το έργο του αγωγού, διατηρεί συμμαχικές σχέσεις με την Τουρκία, ενώ είναι επίσης γνωστή για τις προαιώνιες βλέψεις της εις βάρος των μακεδονικών εδαφών, σε συνεργασία πάντοτε με το κράτος των Σκοπίων, που εξυπηρετούνται έμμεσα από τον IGB, μέσω μιας άλλης διακλάδωσης του TAP. Δεν παραλείπεται βέβαια και το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο ελέγχεται ανέκαθεν από την Τουρκία, διαπράττοντας εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όπως η πρόσφατη εισβολή στο αρμενικό Αρτσάχ.
Η τεράστια ωφελιμότητα του αγωγού, που προβάλλεται από τον τύπο, φαίνεται να μην είναι τόσο μεγάλη, εφόσον το ελλαδικό κράτος δεν έδρασε ποτέ στη βάση μιας ισχυρής αποτρεπτικής πολιτικής. Επομένως, λαμβάνοντας υπόψιν τα ιστορικά και γεωπολιτικά δεδομένα, τη στάση της Ελληνικής Δημοκρατίας σχετικά με τον EastMed, καθώς και το γεγονός ότι προς το παρόν δεν έχουν υλοποιηθεί τα έργα στην ενεργειακή ατζέντα της χώρας, όπως οι τερματικοί σταθμοί, οι υποδομές αποθήκευσης φυσικού αερίου και η μεταφορά LNG από την Ελλάδα προς τη Βουλγαρία, αναμένεται ότι ο αγωγός IGB θα λειτουργήσει κυρίως υπέρ τρίτων κρατών και εις βάρος της Ελλάδας. Άλλωστε, είναι γνωστή η επιδίωξη της Τουρκίας για ενεργειακή εξάρτηση των ευρωπαϊκών κρατών από αυτήν. Απαιτείται λοιπόν, να εξεταστεί η ενεργειακή πολιτική Ελλάδας-Κύπρου και να επανατοποθετηθεί με τρόπο τέτοιο που να εξυπηρετεί πραγματικά τα εθνικά συμφέροντα. Επιβάλλεται να ακολουθηθεί μια πολιτική με τις κατάλληλες συμμαχίες, που δεν θα μετατρέπει την Ελλάδα σε έναν απλώς «ενεργειακό κόμβο» για την εξυπηρέτηση άλλων δυνάμεων.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
