Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, απευθύνθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 7 Απριλίου, μέσω τηλεδιάσκεψης, στη Βουλή της Κύπρου, σε ειδική συνεδρίαση, όπου παρόντες ήταν και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, μέλη του υπουργικού συμβουλίου, αλλά και βουλευτές. Η παρέμβαση του Προέδρου της Ουκρανίας ξεκίνησε με ένα βίντεο από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς σε Οδησσό, Μποροντιάνκα, Μαριούπολη και άλλες πόλεις της Ουκρανίας.
Ακολούθως, αφού ευχαρίστησε την Κύπρο για τη στάση αρχών και τη βοήθειά της, είπε ότι η Κύπρος μπορεί να ασκήσει πίεση προς τη Ρωσία, καθώς διαθέτει ισχυρά εργαλεία για κάτι τέτοιο. Αναλυτικότερα, ο Ουκρανός Πρόεδρος ζήτησε από την Κύπρο να κλείσουν όλα τα κυπριακά λιμάνια για Ρώσους, να σταματήσει η χορήγηση των «χρυσών διαβατηρίων» σε Ρώσους και να επιβληθεί εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικών ορυκτών καυσίμων από τη Ρωσία. Ακόμη, ανέφερε ότι θα πρέπει να σταματήσουν οι διπλές υπηκοότητες. Ωστόσο, αν αποδειχθεί, είπε, ότι κάποιος δεν είχε στόχο να βλάψει την Ουκρανία ή την ΕΕ, «βεβαίως σε αυτούς τους ανθρώπους να δώσουμε προνόμια, αλλά χρειαζόμαστε αποδείξεις». Παράλληλα, ο κ. Ζελένσκι ζήτησε την υποστήριξη της Κύπρου για την ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παρόλα αυτά, ο Ουκρανός Πρόεδρος προκάλεσε απογοήτευση στην Κυπριακή Βουλή, καθώς δεν έκανε καμία αναφορά στην τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο και τα δεινά που πέρασε ο κυπριακός λαός. Το αξιοσημείωτο είναι ότι απευθυνόταν σε ένα Κοινοβούλιο μιας χώρας, η οποία είναι διεθνώς γνωστό ότι το 37% του εδάφους της βρίσκεται υπό την παράνομη κατοχή της Τουρκίας, γεγονός το οποίο μας αποδεικνύει ότι η σιωπή του ήταν συνειδητή. Μάλιστα, δεν είναι κρυφό ότι τάσσεται υπέρ της ανάληψης εγγυήσεων από πλευράς της Άγκυρας στη χώρα του, παρόλο που η κυπριακή ιστορία αποτελεί απόδειξη για το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό.
Στη συνέχεια, με την ολοκλήρωση της ομιλίας του κ. Ζελένσκι, αμέσως έλαβε τον λόγο η Πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, η οποία αναφέρθηκε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Ωστόσο, προκάλεσε αίσθηση το γεγονός ότι στο σημείο εκείνο η εικόνα του Ουκρανού Προέδρου εξαφανίστηκε από τις οθόνες, ενώ η δε Πρόεδρος της Βουλής, ακούστηκε να λέει: «ελπίζω να με ακούτε ακόμη». Παρά τις προσπάθειες των τεχνικών της Βουλής, η σύνδεση δεν άνοιξε ξανά, γεγονός που, όπως αναμενόταν, προκάλεσε αρκετά ερωτηματικά αλλά και απογοήτευση, όχι μόνο στα μέλη της Βουλής αλλά και σε όσους παρακολούθησαν την ειδική συνεδρία. Οι υπηρεσίες της κυπριακής Βουλής πάντως διερεύνησαν το περιστατικό και δεν φαίνεται να υπήρξε οποιοδήποτε πρόβλημα από κυπριακής πλευράς στη σύνδεση με Ουκρανία. Από την άλλη, ο Ουκρανός πρέσβης, Ρουσλάν Νιμτσίνσκι, την επόμενη ημέρα επικαλέστηκε τεχνικούς λόγους για τη διακοπή της σύνδεσης.
Αυτά που βιώνει σήμερα η χώρα του κ. Ζελένσκι, τα βίωσε και εξακολουθεί να τα βιώνει η πατρίδα μας, γνωρίζοντας πολύ καλά τι θα πει πόνος και προσφυγιά. Ο υπαίτιος της τουρκικής εισβολής και των ζητημάτων που ταλανίζουν την κυπριακή κοινωνία εδώ και 47 χρόνια, δεν είναι κανείς άλλος εκτός από την Τουρκία. Πρόκειται για ένα κράτος, το οποίο έχει αμαυρωμένο «ποινικό μητρώο». Πρόκειται για ένα έθνος, το οποίο έχει διαπράξει βάρβαρες γενοκτονίες εις βάρος του Ελληνισμού, των Κούρδων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, ενώ έχει αποδείξει ποικιλοτρόπως ότι δεν πρόκειται να διστάσει να μετουσιώσει τις απειλές που εξαγγέλλει. Επομένως, η αποφυγή αναφοράς στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο και στη συνεχιζόμενη κατοχή, μας προκαλεί αγανάκτηση.
Επίσης, προφανώς η ομιλία της κ. Αννίτας Δημητρίου, ούτε μας συγκίνησε, ούτε μας εξέπληξε. Ήταν μια νενομισμένη προσπάθεια ανύψωσης του πατριωτικού φρονήματος των ψηφοφόρων του κόμματός της, η οποία επί της ουσίας δεν έχει κανένα αντίκρισμα, εφόσον το συγκεκριμένα κόμμα εδώ και δεκαετίες αποδέχεται να συζητά το εθνικό μας πρόβλημα με το παράνομο κατοχικό μόρφωμα, στη βάση των δικοινοτικών συνομιλιών. Με αυτόν τον τρόπο, υποβιβάζεται το Κυπριακό, από πρόβλημα εισβολής και κατοχής, σε δικοινοτικό, αλλοιώνοντας έτσι την πραγματική του φύση.
Είναι ανεπίτρεπτη η εφαρμογή μιας επιλεκτικής αναφοράς σε καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Δίκαιο παραβιάστηκαν και παραβιάζονται από το τουρκικό κράτος. Στην Κύπρο, παραβιάστηκαν το 1974 με την τουρκική εισβολή, το 1983 με την παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους, το 1996 με τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού, το 2004 με την αγνόηση του «ΟΧΙ» της πλειοψηφίας του ελληνικού κυπριακού λαού, ενώ παραβιάζονται μέχρι και σήμερα με τη συνέχιση των τουρκικών επιθετικών και προκλητικών ενεργειών. Συνεπώς, καλούμε τη διεθνή «κοινότητα» να αναλάβει το ιστορικό βάρος και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα έναντι στην τουρκική επεκτατικότητα, δίνοντας έτσι ένα τέλος στην τουρκική προπαγάνδα που έχει ως στόχο να αλλοιώσει την ιστορία. Παράλληλα, όμως, θα πρέπει να διαδοθεί στη διεθνή κοινή γνώμη πως το Κυπριακό πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα δικοινοτικό αλλά εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής, δίνοντας έμφαση στα εγκλήματα της Τουρκίας εις βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού. Σίγουρα, ο τρόπος διεθνοποίησης του Κυπριακού, δεν είναι η αναφορά της κ. Δημητρίου στην Κυπριακή Βουλή, αλλά η τοποθέτηση του προβλήματος στη σωστή του βάση, ως πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την παράνομη τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο. Αναμένουμε επομένως από την κ. Δημητρίου να απαιτήσει από το κόμμα της να σταματήσει να συζητά με ένα παράνομο ψευδοκράτος, του οποίου υποτίθεται ότι καταδικάζει την ύπαρξη και να απαιτήσει να κατέλθει στο τραπέζι των συνομιλιών με τον πραγματικό υπαίτιο της εισβολής, την Τουρκία.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
