Εκτεθειμένο από τους Ευρωπαίους βρέθηκε το πλήρωμα της ελληνικής φρεγάτας «Σπέτσαι», που συμμετέχει στην επιχείρηση «IRINI». Η συγκεκριμένη επιχείρηση αφορά τον έλεγχο της περιοχής, την επιτήρηση και κυρίως την αποτροπή μεταφοράς πολεμικού υλικού στη Λιβύη, εφαρμόζοντας έτσι το εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλλει ο ΟΗΕ και υιοθέτησε η περιβόητη Συνδιάσκεψη του Βερολίνου, η οποία υποτίθεται ότι θα έθετε τις βάσεις για μια πολιτική λύση στη Λιβύη.
Επί της ουσίας, το πρωί της Τετάρτης 10 Ιουνίου, στα ανοιχτά της εμπόλεμης Λιβύης, εντοπίστηκε πλοίο με σημαία της Τανζανίας συνοδευόμενο από τρεις τουρκικές φρεγάτες. Πρόκειται για το πλοίο «Cirkin», το οποίο φαίνεται να είχε προορισμό τη Λιβύη, εξάπτοντας τις υποψίες σχετικά με τη μεταφορά οπλισμού στην αφρικανική χώρα. Ο επικεφαλής και διοικητής της ευρωπαϊκής επιχείρησης «IRINI», διέταξε την ελληνική φρεγάτα που έπλεε ανάμεσα σε Κρήτη και Λιβύη, να προσεγγίσει το ύποπτο φορτηγό πλοίο με σκοπό τον έλεγχο του.
Ακολούθως, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις διατάχθηκαν να προσεγγίσουν με ελικόπτερο το πλοίο και έτσι γύρω στις έξι το πρωί απογειώθηκε ελικόπτερο τύπου «Sikorsky S-70B», το οποίο πέταξε πάνω από το φορτηγό-πλοίο, καλώντας το αρχικά να ανταποκριθεί σε αίτημα για συναινετική νηοψία. Το ελληνικό πλήρωμα έλαβε απάντηση, αλλά αυτή ήρθε από τον πλοίαρχο της μίας εκ των τριών τουρκικών φρεγατών, η οποία δεν ήταν απλώς αρνητική, αλλά προέτρεψε το ελληνικό ελικόπτερο να απομακρυνθεί από το «Cirkin», το οποίο όπως τόνισε τελεί υπό την προστασία της Τουρκίας.
Το ιταλικό στρατηγείο διέταξε τον Έλληνα πιλότο να εγκαταλείψει την αποστολή έρευνας του, και να επιστρέψει στη φρεγάτα που ανήκει. Αφετέρου, ζητήθηκε από το ελληνικό πλοίο να συνεχίσει να παρακολουθεί το φορτηγό από απόσταση δέκα ναυτικών μιλίων. Εν τούτοις, η εντολή όσων συμμετέχουν στην επιχείρηση, η οποία απορρέει από εξουσιοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη βάση των δεσμευτικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεν είναι η αποστασιοποιημένη παρακολούθηση, αλλά όπως προαναφέραμε, η αποτροπή αποστολής πολεμικού υλικού στη Λιβύη.
Όλα αυτά συμβαίνουν παράλληλα με ένα «βαθύ» παρασκηνιακό παιχνίδι, αφού οι εξελίξεις στα δύο στρατόπεδα είναι συνεχείς και σημαντικές. Το περιστατικό συνέβη μια μέρα μετά την υπογραφή της Ελληνο-ιταλικής συμφωνίας περί οριοθέτησης των ΑΟΖ των δύο χωρών και εν όψη της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο, κάτι το οποίο καθιστά το επεισόδιο, πιθανό τετελεσμένο που επεδίωξε η Τουρκία. Πιθανότατα, ο Ερντογάν προχώρησε στην συγκεκριμένη πρόκληση και παράβαση των Ευρωπαϊκών οδηγιών, προκειμένου να δείξει στην Ελλάδα ότι η συμφωνία της με την Ιταλία δεν θα εμποδίσει την Άγκυρα από το να υλοποιήσει τα επεκτατικά της σχέδια.
Όσον αφορά τις «χερσαίες» εξελίξεις, η Αίγυπτος ανέπτυξε στρατεύματα εντός του λιβυκού εδάφους, αλλά και παράλληλα στα σύνορα Αιγύπτου-Λιβύης. Αποτελεί άλλωστε γεγονός ότι Αίγυπτος και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στηρίζουν ανοιχτά τον στρατάρχη Χαφτάρ, οι δυνάμεις του οποίου ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας και κυρίως το ανατολικό που συνορεύει με την Αίγυπτο. Ο Χαφτάρ συναντήθηκε προ ημερών στο Κάιρο με τον πρόεδρο Φατάχ αλ-Σίσι και αμέσως μετά, ο Αιγύπτιος πρόεδρος ανακοίνωσε μια νέα πρωτοβουλία για τη Λιβύη, η οποία περιλάμβανε ένα συμβούλιο ηγεσίας, κατάπαυση του πυρός από τη Δευτέρα 8 Ιουνίου και αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από τη χώρα, κάτι το οποίο όμως δεν δέχτηκαν οι Τούρκοι, χαρακτηρίζοντας το σχέδιο ως προσπάθεια σωτηρίας του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, μετά την αποτυχία του να καταλάβει την πρωτεύουσα Τρίπολη.
Μπορεί η Ελλάδα να προχώρησε στη σημαντική Ελληνο-Ιταλική συμφωνία για οριοθέτηση της ΑΟΖ, αλλά παρόλα αυτά το συγκεκριμένο επεισόδιο επιβεβαιώνει ότι απαιτούνται δραστικότερα διπλωματικά και στρατιωτικά μέτρα στη βάση της αποτροπής. Επιβάλλεται από τις περιστάσεις να μην παραμείνουν μετέωρες οι πρόσφατες κινήσεις της Ελλάδας, αλλά το έργο που ξεκίνησε με τον EastMed, τον Euroasia Interconnector και συνεχίστηκε με την οριοθέτηση ΑΟΖ, να ολοκληρωθεί με την οριοθέτηση με Αίγυπτο και Κυπριακή Δημοκρατία.
Το επεισόδιο αυτό καθαυτό, δυστυχώς μας απέδειξε ότι η ΕΕ για ακόμα μία φορά αρέσκεται και αρκέστηκε στα λόγια. Υφίσταται μία ευρωπαϊκή επιχείρηση στη Μεσόγειο για τήρηση του εμπάργκο της Λιβύης και εκτός του ότι το ελληνικό ναυτικό αφέθηκε μόνο να «βγάλει το φίδι από την τρύπα», επιπλέον λαμβάνει διαταγές από ένα στρατηγείο και ένα επικεφαλής, που με ελαφρά τη καρδία διατάζει από το γραφείο του στη Ρώμη. Όπως η Ελλάδα για ακόμα μία φορά εκτελεί το καθήκον της ως μέλος της ΕΕ και λαμβάνει τις ευθύνες της, έτσι και η ΕΕ απαιτείται να φανεί αντάξια των περιστάσεων και να λάβει και αυτή τις ευθύνες που της αναλογούν.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης